________________
૨૩૮ જૈન ગૂર્જર સાહિત્યને અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભામર ભવનાટકમાં વેષે ધરીને, દેહ માનવનો પામી; પુન્ય ઉદયથી ધર્મ જ તારે, પામી રહી નહી ખામી. વીર ૧ કેવી ચંડકૌશિકને તાર્યો, કરુણ દષ્ટિ લાવી; મુજ સરીખા તે રંકને તારે, તેવી કરુણું ભાવી. વીર. ૨ રાય સિદ્ધાર નંદન વીરજી, ત્રિશલા દેવી જાય; દાનદાયક જગનામ તમારું, સુણી સેવક હું આયે. વીર૦ ૩ ગુણ અનંતે ભર્યા તમે છે, ચિદધનરૂપી સ્વામી, ગુણ માગું તુમથી હું એક જ, થાઉં સિદ્ધિગતિ ગામી વીર. ૪ ચરણકમલની સેવા આપે, મેહાદિઅરિ દુઃખ કાપ; મોહન પ્રતાપે સેવક સ્થાપ, તે થાય હર્ષ અમાપ. વીર૫
