________________
૨૧૪ જેના પર સાહિત્ય
અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભાગ ૨
બેઠેલા મુનિશ્રી લબ્ધિવિજયજીએ જવાબ આપ્યો કે “નિગોદના છે નિગોદમાંથી બહાર નીકળીને પાછા નિગોદમાં જાય છે અને ત્યાં ગયેલા તે વ્યવહાર રાશિના જીવો કહેવાય છે.” મુનિશ્રી વલ્લભવિજયજીએ પૂછ્યું કે આવો પાઠ કયાં છે. તરત જ શ્રી લબ્ધિવિજયજીએ લોકપ્રકાશને પાઠ બતાવ્યું. જીરા ગામમાં દયાનંદકુકતિમિર ગ્રંથની રચના કરી. ત્યાર બાદ કેશીયારપુર, લુધીઆના, મુલતાન વિગેરે ગામમાં ચોમાસા કરી આર્યસમાજી પંડીત સાથે ચર્ચા કરી પિતાને પક્ષ સાચે સાબિત કર્યો. અંબાલામાં હિંદુ કન્ફરંસનું પાંચમું અધિવેશન હતું. ત્યાં દયા ઊપર સુંદર ભાષણ કરી માસાહારનું ખંડન કર્યું. અહિંસા ઉપર એવું જોરદાર ભાષણ યુક્તિપૂર્વક કર્યું કે શ્રોતાઓ મોટે ભાગના માંસાહારી હેવા છતાં શાંતિથી સાંભળી રહ્યા. તે વખતે એક યુવકે પ્રમુખ ઉપર ચીઠ્ઠી લખી કે “ભાષણ બંધ કરાવો.” છતાં પ્રમુખે ચાલુ સમય ઉપરાંત દસ મીનીટ વધારે આપી. પ્રમુખ હતા, ડીસ્ટ્રીક્ટ જજ શ્રી કેદારનાથ અને ચીઠ્ઠી લખનાર હતા શ્રી લાલા લજપતરાય. પંજાબમાં છ વર્ષ સુધી વિચર્યા અને ધમપ્રભાવના કરી. સંવત ૧૯૭૦માં દિલ્હી ચતુર્માસ કર્યું. ત્યાં પણ જાહેર વ્યાખ્યાને એક માસ સુધી સુપ્રસિદ્ધ રામા થિએટરમાં આપ્યાં. એ પ્રસંગે બિકાનેર નિવાસી શ્રી દેલતરામભાઈ નામના યુવકને વ્યાખ્યાનની એવી અસર થઈ કે દીક્ષા લેવા તત્પર થયા અને સં. ૧૯૭૧માં આગ્રા મુકામે દીક્ષા લીધી નામ શ્રી લક્ષણવિજયજી રાખ્યું. (હાલમાં શ્રી વિજયલમણસૂરિજી) ત્યારબાદ ત્યાંથી વિહાર કરી ગુજરાતમાં ઈડર ગામમાં આવ્યા. ત્યાં શ્રી સંઘે વિનંતિ કરતાં ગુરુશ્રીએ તેમને વ્યાખ્યાન વાચસ્પતિની પદવી આપી. સંવત ૧૯૭૨ થી ૧૯૮૦ સુધી ગુજરાતના જુદા જુદા શહેરોમાં ખંભાત, કપડવંજ, બોરસદ, ડભોઇ, વડોદરા, છાણી વિગેરેમાં ચતુર્માસ કર્યા. છાણમાં ભાઈ જીવણભાઈ નામના શ્રાવકને દીક્ષા આપી. નામ શ્રી જયંતવિજયજી રાખ્યું. હાલમાં ઊપાધ્યાય જયંતવિજયજી) ત્યાંથી સિદ્ધગિરી, રૈવતાચલ, શંખેશ્વરજી વિગેરે યાત્રા કરી છાણીમાં પૂજ્ય ગુરૂદેવની નિશ્રામાં ૫. દાનવિજ્યજી સાથે ચોમાસું કર્યું.
