________________
શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરસૂરિ
૨૦૯
ભાવ–વીર સંચારથી, પ્રભુ! મેહ ન આવે; દ્રવ્ય-વીર સંચારમાં, મોહનું જોર ફાવે. ૨ ચાર નિક્ષેપે ધ્યાઈએ, ભાવ–વીર્યના ધારી; સમતિ ગુણ ઠાણું થકી, પ્રભે ? તું સંચારી. ૩ ભાવ–વીર્ય પ્રગટાવવા, આલંબન સાચું ઉપશમ-ક્ષાયિકમાં, મન મારું રાચ્યું. ૪ ઉપશમે તે હેતુ છે, ક્ષાયિક ગુણ કાજ; ક્ષાયિક-વીર્યતા આપીને, રાખે મુજ લાજ. ૫ અસંખ્ય પ્રદેશે ક્ષાયિક, ભાવ વીર્ય અનંત,
ગ ધ્રુવતા ધારીને, લહે વીર્યને સંત. ૬ મતિસંગી પુદગલ વિષે, જે વીર્ય કહાતું,
ગતણી ધ્રુવતા થકી, દયાને લેશ ન જાનું. ૭ ભાવ-વીર? પ્રભુ આતમા, અંતર ગુણ ભેગ; , લઘુતા એકતા લીનતા, સાધનથી યેગી. ૮ ભાવ-વીર્ય નિજમાં ભવ્યું, વાગ્યું જિતનગારું ફરક વિજયને વાવટે, ક્ષાયિક સુખ સારૂં. ૯ આનંદ મંગલ જીવમાં, જ્ઞાન-દિનમણિ પ્રગટ દર્શનચંદ્ર પ્રકાશિયે, તબ મેહજ વિધટ. ૧૦ અનંત ગુણ-પર્યાયને, જીવ ભેગી સવા; બુદ્ધિસાગર મંદિરે, ચેતન ઝટ આયે. ૧૧
૧૪
