________________
૧૫૦ જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-રને અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભાગ ૨
શ્રી નેમિનાથ જિન સ્તવન (મુજ મંદિર આવે રે, કહું એક વાતલડી
અજ્ઞાનીને સંગેરે, રમ્યા રાતલડી છે (દેશી) નેમિનાથજી સેરે સહુ એક ચિત્ત ધરી, રાજીમતી રાણી રે તેરણથી ત્યાગ કરી, સંક્ષેપે સુણજોરે પ્રમાદ દૂર કરી નેમિનાથ. ૧ અપરાજિત સેવીરે સેરીપુર વાસકરે, સમુદ્રવિજય ગેહેરે શિવાદેવી કુખ ધરે છે નવ માસાંતરે જનમ્યારે ઈદ્રાદિ ઓચ્છવ કરે, પર્વત
મેરૂ ઉપર રે અભિષેક ભાવે કરે છે ૨ છે અનુક્રમે જિનજીરે તરુણવય પામ્યા વલી, ભેલવવા ભામિની સત્ય ભામા આમલી છે દેવરજી પરણોરે કન્યા કેઈ પ્રેમે કરી, આગ્રહથી
પ્રભુરે રહ્યા વ્રત મૌન ધરી છે ૩ માન્યું માન્યું સહુ કહે રે નિશ્ચ નેમ પરણશે. ઉગ્રસેન રાજા ઘેર કૃષ્ણ ગયા ધરમસી રાજીમતી નેમનરે વિવાહ ઓચ્છવ કરે,
શ્રાવણ વદ છઠે રે તોરણ પગલા ઘરે છે ૪ો શબ્દ સુણ પશુને રે તેરણથી પાછા વલ્યા, ઘેર આવીને આપ્યારે વરસી દાન ઉજવલા છે લોકાંતિક દેવતારે આવી ત્યાં અરજ કરે,
રેવતગીરી ઉપર રે સહસાવન દિક્ષા વરે છે પ. પંચાવન દિવસે રે ઘાતિકર્મ દૂર કરી, રૈવતગિરી સાખે રે કેવલ શ્રી ભાવે વરી છે રાજીમતી રાણું પણ સૂર્ણ વાત જ્ઞાન તણી,
સંવેગ રસભીની રે દિક્ષા લેવા હોંશ ઘણું દો આબંડર વડે કરી, સંજમ પદ વરિયારે રાજીમતી ભાવે કરી છે અવિચલ પદ પામ્યારે ભઈ અવિચલ જેડી, મુકિત વિજય પસાયે
રે કમલ કહે કરજેડી છે ૭