________________
મતલબ એવીશ તીર્થકર દેવની સ્તુતિ તવના ઉપાસના અને ભકિત કરવાથી આત્મા દર્શન વિશુદ્ધિ પામે છે. તેનું સમકિત નિર્મળ બને છે. માટે જ અનુભવીઓએ ઉરચાયું છે કે –
ભક્તિ વિના મુક્તિ નહિ भत्तिए जिणवराणं परमाए खीणपिज्ज दोसाणं आरोग्ग बोहिलाभं समाहि मरणं च पावेंति ॥
उ. सू. अ. २९ જેમના રાગદ્વેષ રૂપી દોષો ક્ષીણ થઈ ગયા છે એવા વિતરણ દેવની પરમ ભક્તિ કરવાથી આરોગ્ય–બોધિ લાભ અને સમાધિયુક્ત મરણ પામી શકાય છે.
ભક્તિની આસક્તિ વિરકિત પેદા કરે છે. ભક્તિથી અનેક શક્તિઓ ઉત્પન્ન થાય છે. અને આત્મા કર્મથી વિભક્તિ મેળવી મુક્તિ સીંધમાં સીધાવી જાય છે. ભકિતને મહિમા અપરંપાર છે. વંદન, પૂજન, સત્કાર, સન્માન સ્તવન, કીર્તન, ભજન, રસુતિ, પ્રશંસા. ગુણગાન નમસ્કારસેવા અને ઉપાસના આ બધા ભક્તિના જ પ્રકારે છે.
સુર અને સુરેન્દ્રો પરમાત્માની ભક્તિમાં અપૂર્વ આહાદ અનુભવે છે. તે વખતે તેઓ –
__तृणमपि गणयन्ति नैव नाकं । સ્વર્ગલકને પણ એક તણખલા તુલ્ય સમજે છે.
મહાન પુણ્ય આત્માને દેવાધિદેવની ભકિત કરવાની અમૂલી તક પ્રાપ્ત થાય છે. ભૂતકાળમાં પ્રભુભક્તિ કરી કેક છે તરી ગયા, વર્તમાનમાં તરી રહ્યા છે. અને ભવિષ્યમાં પણ તરશે.
પ્રજ્ઞ પુરુષોએ કહ્યું છે કે – इलिका भ्रमरी ध्यानात् यथा भ्रमरी त्वम नुते तथा ध्यायन् परमात्मन परमातत्वमाप्नुयात् ।।
