________________
૧૪
તરતજ રાવણે પોતાની નસ ખેંચી કાઢી તંત્રીમાં જોડી દીધી અને ભક્તિમાં એક તાર બની ગયા. તેજ વખતે આવી અપૂર્વ–અનન્ય અસાધારણુ ભક્તિના પ્રભાવથી રાવણે શ્રી તીથંકર ગાત્ર ઉપાડ લીધું. यास्याम्यायतनं जिनस्यलभते ध्यायंश्चतुर्थफलं षष्ठं चोत्थित प्रस्थितोऽष्ठममथो गन्तुं प्रवृत्तोऽध्वनि । श्रद्धालु दशमं बहिर्जिन गृहात् प्राप्तस्ततोद्वादशं मध्ये पाक्षिक मीक्षिते जिनपतौ मासोपवासंफलम् ॥
પુણ્યવાન આત્માએ પ્રભાતમાં ધેર ખેડા ખેડા હું પરમાત્મા દેવાધિ દેવના દર્શીત કરવા જાઉં' એવા ઉત્તમ વિચાર કરે તેટલા ભાવમાં એક ઉપવાસનું ફળ મેળવે છે. દર્શન કરવાની અભિલાષા થતાં જ્યાં તે ઉભે થાય એટલે એટલે બે ઉપવાસનું ફળ મેળવે છે. અને રસ્તે જતાં અઠ્ઠમ એટલે ત્રણ ઉપવાસ, શ્રી જિનમ`દિર સમીપે આવતા પાંચ ઉપવાસ, જિનમદિરના મધ્ય ભાગમાં પ્રવેશતા ૧૫ ઉપવાસ અને પરમાત્માની પ્રતિમાના દર્શન કરતાં એક મહિનાના ઉપવાસનું ફળ મેળવે છે. નદન મણિયારને જીવ પોતે બંધાવેલી વાવડીમાં અત્યાસકત થવાના કારણે એજ વાવડીમાં દેડકા તરીકે જન્મે છે. શ્રમણ ભગવાન મહાવીરદેવની પધરામણીના સમાચાર વાવડીએ પાણી ભરવા આવેલી બહેતાના મુખથી પુનઃ પુનઃ શ્રવણુ કરતાં તેને જાતિ સ્મરણ જ્ઞાન થાય છે. નંદમણિયારના જીવ એ દેડકાને પરમાત્મા મહાવીરદેવના દર્શન કરવાની અભિલાષા જાગી, જે દિશામાં પરમાત્મા પધાર્યા હતા. બિરાજમાન હતા તેજ દિશામાં દર્શનની તમન્નાથી આ દેડડા જઈ રહ્યો છે પણ મનેારથ કાના પૂર્ણ થયા છે. રસ્તે જતાં અચાનક શ્રેણિક રાજાના ધાડાના પગ એ દેડકા ઉપર આવ્યા અને તેના પ્રાણ નીકળી ગયા. પણ પ્રભુના દર્શનની ભાવનાના યોગે એ દેડકાના જીવ સૌધમ દેવલાકમાં ઉત્પન્ન થાય છે. પ્રભુના દર્શનની ભાવના પણ આત્માને સદ્ગતિમાં લઇ જાય છે ત્યારે તેમની પૂજાઅર્ચો અને ભાવનામાં આત્માલીન અને તે કેવળજ્ઞાન મેળવે એમાં શી નવાઈ છે.