________________
પંડિત વીર વિજયજી
૧૦૭
પંડિત વીરવિજય તસ શિષ્ય, રચના રચી સુરસાલજી; ધમિલ ચરિત્ર ઈતસ્તત વિખર્યા, મેળી કરી કુલ માલજી. ૧૪ વિજય દેવેંદ્રસૂરીશ્વર રાજે, ઠવી ભવી કંઠે પ્રસિદ્ધિજી; રાજનગરમાં રહીય ચોમાસુ, રાસની રચના કીધી. ૧૫ સંવત અઢારસેજીનું વરસે, શ્રાવણ ઊજલી ત્રીજે; આ ભવમાં પચ્ચખાણતણું ફળ, વરણવીયું મન રીઝે. ૧૬
રહનેમિ અને રાજમતિ સંવાદરૂપ સઝાય
રહેનેમિ અંબર વિણ રાજુલ દેખીજે, મદદય મેહ્યા મુનિ ચિત્ત રાખી,
કહે સુંદરી સુંદર મેળે સંસારમાં. ૧ રહેનેમિ જશે ખરા પણ બાળપણના જેગીજે વાત ન જાણે સંસારી કે ભેગી જે,
ભુત–ભેગી થઈ અંતે સંયમ સાધશું જે. ૨૩ રાજુલ૦ સાધશું અને સંજમ તે સવિ છેટું જે,
જરાપણાનું દુઃખ સંસારે મેટું જે,
વ્રત ભાંગીને જીવ્યા તે નરકે ગયા જે. ૨૪ રહનેમિવ ગયા નરકે તે જેણે ફરી વ્રત નવિ ધરિયા જે,
ભાગ્યે પરિણામે સંયમ આચરિયે જો,
ચારિત્ર ચિત્ત ઠરશે ઈચ્છા પૂરણે જે, ૨૫ રાજુલ ઈચ્છા પૂરણ કોઈ કાળે નવિ થાયે જો,
સ્વતણા સુખવાર અનંતા પાવે છે, ભવભય પામી પંડિત દીક્ષા ની તજે, ર૬
