________________
ગીત લો તેનું, પરંતુ હું તમને આપું છું - દિલ, જો સાકરની જેમ તમારું પિગળી જાય, તો સ્વાદ તેનો થોડો શો મને આપી દેજો!'’
પોતાના એકાકીપણાનું દર્દ લઈને પારુલ કાલ કવલિત થઈ ગઈ, પરંતુ આપી ગઈ પોતાના દર્દની અનુભૂતિથી ઉત્પન્ન એવી – કાળજયી કૃતિઓ, જેને કાળ કવલિત નહીં કરી શકે.
બેંગલોર, ૧૫.૧૨.૨૦૦૫
ડૉ. વીરેન્દ્રકુમાર જૈન (હિન્દી પરથી અનૂદિત)
અર્પણ
‘વતન તણી માટીની ફોરમ ભીંજવી દેતી ભીતર’
વતન અમરેલીના કવિમિત્ર સ્વ. શ્રી રમેશ પારેખની આ પંક્તિ અનુસાર પોતાના વતનની આ ધબકતી કરુણા-ભીની માટીની ફોરમને ‘ભીતરમાંથી બહાર' કાઢીને પ્રસરાવનારા, પોતાના તપ-સાધનારત પરિવ્રાજક જૈન મુનિ-જીવનમાં પણ, વતનના ધર્મસંસ્કારોથી લોકજીવનને ધર્મસમૃદ્ધ, અહિંસામય બનાવી રહેલા, ‘આત્મજ્ઞાન ત્યાં મુનિપણા’ના લક્ષ્ય ભણી ગતિ કરી રહેલા, વતનના-કુળના નામને અજવાળી રહેલા, એવા સ્વ-નામ-ધન્ય, તપોનિધિ આચાર્યપ્રવર શ્રી ભુવભાનુસૂરિ-શિષ્યરત્ન બંધુ મુનિદ્વય
પં.શ્રી. ભુવનસુંદરજી અને પં.શ્રી. ગુણસુંદરજીને
કે જેઓએ કવિઓની જન્મભૂમિ એવા વતન અમરેલીમાં જન્મેલી, પોતાના પૂર્વાશ્રમની આ નાનકડી બહેની પારુલબેંગલોરમાં અકસ્માતગ્રસ્ત થતાં, કરુણાસભર હૈયે, ધર્મભાવપૂર્વક હૉસ્પિટલે દૌડી આવી, તેના જીવનની અંતિમ વેળાએ, તેના ઊર્ધ્વગમનસ્થ આત્માની અણધારી આગામી યાત્રાને પોતાના પાવન વાસક્ષેપ-નિક્ષેપથી મંગલમય બનાવી, તે ક્ષણે વિદેશે રહેલા એવા આ પિતાની અનુપસ્થિતિમાં તેના દુઃખદ મહાપ્રયાણને પણ જેમણે સુખદ અને શુભ બનાવી દીધું હતું તેમને, તેમની આ નાનકડી ધર્મભગિની બાલ-કવયિત્રી પારુલની આ ૧૧ જેટલી નાનકડી, થોડી પણ અંતર્દર્શનની સક્ષમ, સાર્થક, દાર્શનિક કાવ્યકૃતિઓ ભાવવંદનાપૂર્વક અર્પિત છે.
પારુલ-પ્રસૂન
પ્ર.
C
