________________
દોલત સવાઈ રે-સોરઠ દેશની રે, બલિહારી હું જાઉં રે-પ્રભુ તારા વેષની રે; પ્રભુ ! તારું રૂડું દીઠું રૂપ, મોહ્યા સુર-નર-વૃંદ ને ભૂપ; સાહિબાની સેવારે, ભવદુઃખ ભાંજશે રે... (૩) તીરથ ન કોઈ રે શત્રુંજય સારિખું રે, પ્રવચન દેખી રે કીધું મેં પારખું રે; ઋષભને જોઈ જોઈ હરખે જેહ, ત્રિભુવન લીલા પામે તેહ ; સાહિબાની સેવા રે, ભવદુઃખ ભાંજશે રે... (૪) ભવોભવ માગું રે પ્રભુ તારી સેવના રે, ભાવઠ ન ભાંગે રે, જગમાં તે વિના રે, પ્રભુ ! મારા પૂરો મનના કોડ, એમ કહે ઉદયરતન કરજોડ ; સાહિબાની સેવારે, ભવદુ:ખ ભાંજશે રે... ('
શ્રી સિધ્ધાચલજીનું સ્તવન ચાલો ચાલો વિમલગિરિ જઈએ રે, ભવજલ તરવાને, તમે જયણા એ ધરજો પાય રે, પાર ઉતરવાને. (એ આંકણી) બાળ કાળની ચેષ્ટા ટાળી, હાં રે હું તો ધર્મયૌવન હવે પાયો રે, ભવ) ભૂલ અનાદિની દૂર નિવારી, હાંરેહંતો અનુભવમાં લયલાયોરે, પાર૦.૧ ભવતૃષ્ણાસવિદૂર કરીને, હાંરે મારી જિનચરણેય લાગીરે.ભવ સંવર ભાવમાં દિલ હવે ઠરીઉં, હાંરે મારી ભવની ભાવઠ ભાંગી રે,
પા૨૦.. ૨
(૧૦)
