________________
જ્ઞાનાવરણીય-ક્ષયથી પ્રગટયું, અનુપમ કેવળ-નાણજી | લોકાલોક-પ્રકાશક ભાસક, ઉદયો અભિનવ-ભાણજી-મુનિ૪ વરસી વસુધા પાવન કીધી, દેશના સુધા-૨સ સારજી | ભવિક-કમલ પ્રતિબોધ કરીને, કીધા બહુ ઉપકારજી-મુનિ॥૫॥ સંપૂરણ તે સિદ્ધતા સાધી, વિરમી સકલ-ઉપાધિજી | નિરૂપાધિક-નિજ-ગુણને વરીયા, અ-ક્ષય-અ-વ્યાબાધજી-મુનિ॥૬॥ હરિ-વંશે વિભૂષણ દીપે, રિષ્ટ-રતન તનુ-કાંતિજી | સુખ-સાગર પ્રભુ નિરમળ-જ્યોતિ, જોતાં હોય ભવ-શાંતિજી-મુનિ||૭|| સમેતશિખર-ગિરિ સિદ્ધિ વરીયા, સહસ-પુરૂષને સાથજી । જિન-ઉત્તમ-પદને અવલંબી, રતન થાયે સ-નાથજી-મુનિll૮ાા
TM કર્તા : શ્રી માણેકમુનિ મ.
(ઢાલ દેરાણી-જેઠાણી વાદ વાદી આપણ કુણજર વીશા વાજે રે કવણ જીરીયા-એ દેશી)
મુનિસુવ્રત-જિન નામ જપતાં, જનમ તણા ફલ લીજે રે । પ્રાણીડા ! પર-ઉપગા૨ી પ૨-હિત-કારી રે, પરમ-પુરૂષ પ્રણમીજે રે-પ્રાણીડા||૧|| પરમ-પવિત્ર સુ-ચરિત્રઇ, જેહને ત્રિભુવન પાવન કીજે રે-પ્રાણીડા !। રાય સુમિત્ર સુ-પુત્ર નમતાં, જગ જશ-વાદ લહીજઈ રે-પ્રાણીડાવા૨ા 'કામિત-પૂરણ કામગવી સમ, સુર-સમુદાય સુણીજઈ રે-પ્રાણીડા ! I વીશ ધનુષ-માન ́ તનુ-વાનઈ, મરકત-મણિ હારીજઈ રે-પ્રાણીડા ||૩|| ત્રીશ સહસ સંવચ્છર સુંદર, જીવિત જાસ સુણીજઈ રે-પ્રાણીડા ! કચ્છપ-લંછન જેને જે નિછન,નિરમલ ધ્યાન ધરીજઇ રે-પ્રાણીડા ! ॥૪॥
૪૩
