________________
નરદત્તા પ્રભુ શાસન દેવતા, વરૂણ યક્ષ કરે સેવ-કૃપા. જે પ્રભુ-ભગતિ–રાતા તેહના, વિઘન હરે નિતમેવ–કૃપા–મુનિ (૪) ભાવઠ-ભંજન જન-મનરંજનો, મૂરતિ મોહનગાર-કૃપા કવિ જશવિજય પયંપે ભવ-ભવે, એ મુજ એક આધાર-કૃપા–મુનિ (૫) ૧. ગુણથી ભરેલ ૨. વર્ષ ૩. પ્રભુ ભક્તિમાં લીન ૪. ભવભવમાં ભટકવાનું અટકાવનાર
એ કર્તા શ્રી ભાણવિજયજી મ. એ | (હાંરે મારા ધર્મ નિણંદપું લાગી પૂરણ પ્રીતજો-એ દેશી) હાંરે મુજ પ્રાણાધાર તું મુનિસુવ્રત જિનરાય જો, મળિઓ હેજે હળિઓ પ્રીત પ્રસંગથી રે લો; હાંરે મુજ સુંદર લાગી માયા તાહરી જોર જો, અલગો રે ન રહું હું પ્રભુ ! તુજ સંગથી રે.લો.(૧) હાંરે માનું અમીઅ°-કચોલાં હજાળાં તુમ નૈન જો, મનોહર રે હસિત-વદન પ્રભુ ! તાહરું રે લો; હાંરે કોઈની નહિ તીન ભવનમાં તુમ સમ મૂરતિ જો એહવી સુરતિ દેખી ઉલ્લમ્યું મન મારું રે.લો (૨) હાંરે પ્રભુ ! અંતર-પડદો ખોલી કીજે વાત જો, હેજી, હીઆથી૧૧ આણી મુજને બોલાવીએ રે લો; હાંરે પ્રભુ ! નયન-સલુણે ૧૨ સનમુખ જોઈ એક વારજો, સેવકના ચિત્તમાંહિ આણંદ ઉપજાવીએ રે.લો૦(૩) હરે પ્રભુ ! કરૂણાસાગર ! દીનદયાળ ! કૃપાળ ! જો, મહિર ધરિ મુજ ઉપર પ્રીત ધરી હીયે રે લો;
( ૬ )
