________________
આતમ-ધ્યાન કરે જો કોઉ, સો ફિરિ ઇણમાં નાવે !
વાગજાળ બીજાં સહુ જાણે, એહ તત્ત્વ ચિત્ત પચાવે –મુનિull જિણે વિવેક ધરી એ ૨૫ખ ગ્રહિયો, તે તત્ત્વજ્ઞાની કહિયે. શ્રી મુનિસુવ્રત કૃપા કરો તો, આનંદઘન-પદ લહિયે -મુનિ, I/૧૦ના ૧. બંધવાળો નથી ર. સુખ-દુઃખના વેદનમાં સંકર=મિશ્રણ દોષ ૩. કરેલા કર્મનો નાશ ૪. નહીં કરેલ કર્મનો વેદન રૂપે અભ્યાગમ પ્રાપ્તિ ૫. ચાર ભૂત સિવાય આતમતત્ત્વની હયતા જુદી નથી, (છઠ્ઠી ગાથાનો પૂર્વાર્ધ) ૬. ડોળાણ ૭. રાગદ્વેષ અને મોહના પક્ષથી રહિતપણે ૮. ગાઢ સંબંધ ૯. આ સંસારમાં ૧૦. શબ્દ જાળ ૧૧. મનને ગમે ૧૨. વાત
કર્તા: શ્રી ઉપા. યશોવિજયજી મ.જી
(પાંડવ પાંચે વંદતા-એ દેશી) મુનિસુવ્રત-જિન વંદતાં, અતિ-ઉલસિત તન-મન થાય રે વદન અનોપમ નિરખતાં, માહરા ભવ-ભવનાં દુઃખ જાય રે જગતગુરુ ! જાગતો સુખકંદરે, સુખકંદ અમંદ આનંદ-જગત નિશદિન સૂતા-જાગતાં, હીયડાથી ન રહે દૂર રે જબ ઉપગાર સંભારીયે, તબ ઉપજે આણંદ ૨-પૂર રે...-જ. પ્રભુ ઉપગાર-ગુણે ભર્યા, મન અવગુણ એક ન સમાયરે ગુણગુણ-અનુબંધી હુઆ, તે તો અક્ષયભાવ કહાય રે..-જ. અક્ષર થોડા ગુણ ઘણા, સજજનના તે ન લખાય રે વાચક જશ કહે પ્રેમથી, પણ મનમાંહે પરખાય રે...-જ0 ૧. સુખ, આનંદનો સમૂહ ૨. ગુણો ગુણની પરંપરાવાળા ૩. પ્રભુનો અનુભવ રૂપ જે પ્રેમ તે અક્ષયપદ આપે છે
(૪)
