________________
હાંરે ! કુણ જાણે અંતરગતની ? વિણ મહારાજ જો, હેજેરે હસી બોલો છાંડી આમલોલ રે લો(૫) હાંરે ! તારે મુખને મટકે અટક્યું મારું મન જો , આંખડલી અણીયાળી કામણગારીઆ રે લો હાંરે ! મારાં નયણાં લંપટ જોવે ખીણ ખીણ તજ જો, રાતા૧૦ રે પ્રભ૧-રૂપે રહે વારી રે લો(૬) હાંરે ! પ્રભુ અળગા તો પણ જાણજયો કરીને હજૂર જો, તાહરીરે બલીહારી હું જાઉં વારણે ૧૨ રે લોલ હાંરે ! કવિ રૂપ-વિબુધનો મોહન કરે અરદાસ જો; ગિરૂઆથી મન આણી ઉલટ અતિ ઘણે રે લો(૭) ૧. સેવાએ ૨. સફળ ૩. સેવાથી ૪. ફોગટ ૫. વાત ૬. પ્રીતિ ૭. વધુ ૮. પ્રેમમાં અંતરાય ૯. મનની ઢીલ ૧૦. આસક્ત ૧૧. આપના રૂપમાં ૧૨. ઓવારી જાઉં
કર્તા શ્રી રામવિજયજી મ.
(દેશી-મોતીડાની) ધરમ-નિણંદ ! તમે લાયક સ્વામી, મુજ સેવકમાં પણ નહિ ખામી. સાહિબા રંગીલા હમારા, મોહના રંગીલા, જુગતિ જોડી મળી છે સારી, જોજ્યો હિયડે આપ વિચારી–સાહિબા (૧) ભગતવત્સલ એ બિરૂદ તુમારો, ભગતિ તણો ગુણ અચળ અમારો-સાઇ તેહમાં કો વિવરો કરી કળશે, તો મુજ અવશ્યમાં ભળશે–સા (૨) મૂળ ગુણ તું નિરાગ કહાવે, તે કિમ રાગ-ભુવનમાં આવે-સાઇ વળી છોટઘટ મોટો ન ભાવે, તે મેં આણ્યો સહજભાવે–સા (૩)
૨૧)
