________________
સાચો એ સાહિબ સહિયાં ! સેવતાં, મનડાના દેશ્ય રૂડા કોડ-વ્હારે જોતાં ન દીસે સહિયાં ! એહવો, બીજો નહી જગમાં ઈહની જોડ –હારે....(૩) રાણી શ્રીવિષ્ણુ સહિયાં ! જનમિઓ, રાજા શ્રીવિષ્ણુ તણો કળ ભાણ–મ્હારે લંછન તે ખડગી સહિયાં ! જેહને, વાલ્ડો તે જિનવર જગનો ભાણ-હારે...(૪) લાગી હે સહિયાં ! પૂરણ પ્રીતડી, મુખડાથી તે તો ન કહેવાયવ્હારે રંગે હે સહિયાં ! જિનને વાંદતાં, પ્રેમે તે કાંતિવિજય સુખ થાય–મહારે....(૫) ૧. અહીં ૨. અમૃતથી ૩. અમારા
એ કર્તા શ્રી ન્યાયસાગરજી મ. (હરે હરીતવરણા સૂડા શેત્રુંજો ગિરવરિયો કેતિક દૂર-એ દેશી) હાંરે સાહિબ શ્રેયાંસ ! આપોને જિનવરીયા સુખ ભરપુર હાંરે મુજ માનસહંસા, હાંરે મુનિકુળ અવતંસા, હાંરે ટાળે ભાવિ સંસાર હાંરે-સાહિબ (૧) તુંહી સકળ અકળ પણ તુંહી, તુજ કર્મ કળા નવિ લાગી રે–સાહિબ (૨)
(૨૩)
