________________
@ કર્તાઃ ઉપા. શ્રી માનવિજયજી મ. શિ
(દિનજ્યની જૂના સાહિબારે-એ દેશી) તું તો અ-કળ સ્વરૂપી જગતમાં મનમાં કેણે ન પાયો શબ્દ બોલાવી ઓળખ, શબ્દતીત કરાયો
તુંહી સાહિબા રે ! મન માન્યાતુંહી (૧) રૂપ નિહાળી પરિચયકીનો, રૂપમાંહિ નહિ આયો પ્રાતિહારજ-અતિશય અહિનાણે, શાસ્ત્રમાં બુધ્ધ ન લખાયો–તુંહી (૨) શબ્દ ન રસ નગંધ ન રસ નહી, ફરસ ન વર્ણન ભેદ નહી સંજ્ઞા છેદ ન ભેદ ન, હાસ નહી નહી ખેદ-તુંહી (૩) સુખ નહી દુઃખ નહી વળી વાંછા નહી, નહી રોગ-યોગ ને ભોગ નહી ગતિ નહી સ્થિતિ નહી રતિ-અરતિ, નહી તુજ હર્ષને શોગ તુંહી (૪) પુણ્ય ન પાપ ન બંધ ન દેહ ન, જનમ ન મરણ ન થ્રીડા રાગ ન ટ્વેષ ન કલહ ન ભય નહી, નહી સંતાપ ન ક્રીડાતુંહી (૫) અલખ અગોચર અજ અવિનાશી, અવિકારી નિરૂપાધિ પૂરણ-બ્રહ્મ ચિદાનંદ સાહિબ, ધ્યાયો સહજ સમાધિ-તુંહી (૬) જે-જે પૂજા તે-તે અંગે તું તો અંગથી દૂર તે માટે પૂજા ઉપચારિક, ન ઘટે ધ્યાનને પૂરે–તુંહી (૭)
(૧૦)
