________________
૧. પહેલાં ૨. પાયો ૩. ભય-દ્વેષ અને ખેદ રહિત ૪. અજ્ઞાન-મિથ્યાત્વ ૫. છેલ્લો પુદ્ગલપરાવર્ત ૬. છેલ્લું યથાપ્રવૃત્તિકરણ ૭. ભવસ્થિતિ=તથાભવ્યત્વનો પાક ૮. જૈન સિદ્ધાંતોનાં વચનો ૯. પાપને નાશ કરનાર ૧૦. ખરાબ વિચારોનો ઘટાડો ૧૧. નયવાદ અને હેતુવાદનું ૧૨. દીવાનાપણુંહઠ-કદાગ્રહનું પકડવું ૧૩. ભોળા ૧૪. સરળ ૧૫.સમજી, ન સમજાય તેવી ૧૬. અપૂર્વ-અદ્ભુત
કર્તા શ્રી યશોવિજયજી મ.જી. * (મન મધુકર મોહી રહ્યો–એ દેશી) સંભવ જિનવર વિનતી, અવધારો ગુણ-જ્ઞાતા રે ખામી નહિ મુજ ખિજમતે કદીય હોશ્યો ફળ-દાતા રે –સંભવ (૧) કર જોડી ઊભો રહું, રાતિ-દિવસ તુમ ધ્યાને રે! જો મનમાં આણો નહીં, તો શું કહિયે થાને રે–સંભવ૦(૨) ખોટ ખજાને કો નહીં, દીજે વંછિત દાનો રે કરુણા-નિજરે પ્રણતણી, વાધે સેવક–વાનો રે–સંભવ૦(૩) કાળ-લબ્ધિ નહી મતિ ગણો, ભાવ-લબ્ધિ તુજ હાથ રે લથડતું પણ ગજ-બચ્ચું, ગાજે ગજવર-સાથે રે-સંભવ૦(૪) દેશ્યો તો તુમહી ભલા, બીજા તો નવિ યાચું રે વાચક જશ કહે સાંઈશું, ફળશે એ મન (મુજ) સાચું રે –સંભવ૦(૫) ૧. સેવામાં ૨. છાને-એકાંતમાં અર્થાતુ આટલા રાત-દિવસ તમારા ધ્યાનમાં ઉભા રહેવા છતાં પણ જો તમે મનમાં ન આણો તો એકાંતમાં બોલાવી તમને શું સમજાવવું? અહીં, થાને રે, આવો પણ પાઠ જૂની પ્રતોમાં મળે છે. તો તે મારવાડી ભાષાના આધારે તમને એવો અર્થ કરી તમને શું કહેવું?' એમ અર્થસંગતિ થઈ શકે ૩. સેવકનો ઉમંગ ૪. ભવિતવ્યતાના પરિપાકે અમુક વિવક્ષિત કાળનો પરિપાક થયે છતે-તે ક્ષાયોપથમિક-ભાવની પ્રાપ્તિ ૫. અંતરંગ જ્ઞાનાદિ ગુણોની લાયોપથમિક અવસ્થા ૬. વયરૂપી કાળની દષ્ટિએ નાનું હોવાથી ચાલવામાં લથડીયાં ખાતું.