________________
હિયડું મુજ હજાળવું રે, કરી ઉમાહો અપાર ઘડીઘડીને અંતરે રે, ચાહે તુજ દીદાર–અજિત (૨) મીઠો અમૃતની પરે રે, સાહેબ ! તાહરો રે સંગ નયણે નયણ નિહાળતાં રે, શીતળ થાય અંગ-અજિત (૩) અવશ્યપણે એક ઘડી રે, જાયે તુજ વિણ જેહ વરસાં સો મમ સાહિબા રે ! મુજ મન લાગે તે હ–અજિત (૪) તુજને તો મુજ ઉપરે રે, નેહ ન આવે કાંય તો પણ મુજ મન લાલચી રે, ખિણ અળગો નહિ થાય-અજિત (પ). આસંગાયત આપણો રે, જાણીને જિનરાય દરશણ દીજે દીન પ્રતે રે, હંસરત્ન સુખ થાય-અજિત (૬) ૧. હે! વ્હાલા ૨. પ્રેમભર્યું ૩. ઉમંગ ૪. ચેહરો=દર્શન ૫. પરાધીનપણે ૬. જેવી ૭. અત્યંત રાગવાળો.
Tી કર્તા શ્રી મોહનવિજયજી મ.
(કાબુલરો પાણી લાગણો-એ દેશી.) ઓળગ' અજિત-જિણંદની, મારે મન માની માલતી-મધુકરની પરે, બની પ્રીત અ-છાની વારી હું જિતશત્રુ - સુતતણા મુખડાને મટકે-વારી (૧) અવર કાંઈ જાચું નહીં, વિણ સ્વામી સુરંગા, ચાતક જિમ જલધર વિના, નવિ સેવે ગંગા-વારી (. એ ગુણ પ્રભુ ! કિમ વિસરે, સુણી અન્ય પ્રશંસા, છીલર કીણવિધ રતિ ધરે, માનસરના હંસા-વારી (૩)
( ૧૮ )
