________________
૩૫૪
ખળતા અતિ તરસ્યા, તું ગયા એક સાવર માંહિ. મેઘા. વચ્છ૦ ૬ નીર ન પામ્યા ૢ તિહાં કને, અલ્પજળ વધુ પક મેઘા, તિહાં પુરવ વયી ગજે, હણીયા તું નિશંક મેઘા. વચ્છ છ છેક થયા તુ રે જજરા, પીડ ખમી દીન સાત મેઘા, વરસ એકસાવીસનું, ભાગવી આયુ સુજાત મેઘા. વ૭૦ ૮ વી વળી તું વિ ંધ્યાચળે, એ તે કરત અવાજ, મેઘા, સાતસે' હાથણીઓમા, ધણી થયા ચઉદતા ગજરાજ. મેઘા. વ૭૦ ૯
ઢાળ—૬ ઠ્ઠી. એક દિન ધ્રુવ બળતે ખડુ, દેખી જંગલમાંહી, જાતિસ્મરણ ઉપન્યુ, તેહુ ગજરે હા ત્યાંહી ૧ દવ દુઃખ દેખી પાછલું, વર્ષાઋતુ થઈ જામ, હાથિણી સહિત તે હાથીઓ, ઉદ્યમે આયે ત્યાંહિ ૨ તે વર્ષાઋતુને કાળે, આદિને મધ્ય અંતરાઈ, વન સુઢીને કીધલું, માંડલું જોજન ત્યાંહિ ૩ વર્ષો વીતી ૨ એકદા, વ્યાપ્યા દેવ વિકરાળ, વેગે જવાલા રે જાળતા, દહતેા મહાતરૂડાળ૦ ૪ ધ્રુવથી ડરતા ૨ તું તદા, માંડલું કર્યુ. તે હા ત્યાંહિ, હાથિણી સાથે વેગસ્યું, આવી તું રહ્યો. ત્યાંહી ૫ દવ *અલીયા સખ જગલી, આવી વસીયા હૈ। ત્યાંહી, એક સસલા તિહાં ખાપડા, ન લડે ઠામ જ કાંહિ. દવ૦ એ હવે કાન ખંજોળવા, ઉપાડચો તિહાં પાય, સસલા આવીને તિહાં રહે, રાંક સહી જીવ રાય. દવ૦ છ તે પાછા પગ મુકતા જાણી, સસલે સુકુમાલ, જીવદયાને કારણે, રાખ્યા પગ અંતરાલ. દવ૦ ૮ અઢી દીવસે તે દવ
