________________
૩૪૮
હલાલ, ગુલીએ દીએ. ૭ ફરતા એમ પુરમાંહી, ઋષભદાસ મંદિરે હલાલ, ઋષભદાસ મંદિરે, નિસરીયે તે વિરૂપ, પ્રિયા દેખી દુઃખ ધરે હલાલ, પ્રિયા દેખી દુઃખ ધરે. ૮ મેરૂ ડગે પણ કંત, ન ક્ષેભે શીલથી હલાલ, ન ક્ષેત્રે શીલથી, કોઈ અશુભ વિપાક, ઉદયના લીલથી હલાલ, ઉદચના લીલથી. ૯ એ ઉપસર્ગ ટળે, તે મુજ પારણું હલાલ. તે મુજ પારણું, નહિતર અણસણ મુજ, દેઈ ઘર બારણું હલાલ, દેઈ ઘર બારણું. ૧૦ કરી કાઉસગ્ગ રહી ધ્યાન, ધરી શાસન સુરી હલાલ, ધરી શાસન સુરી, ગુલીએ દીધે શેઠ, આરક્ષકે કર ધરી હે લાલ, આરક્ષકે કર ધરી. ૧૫ કનક સિંહાસન તે, થયું દેખી તીસે હે લાલ, થયું દેખી તીસે, તવ મુક્યું કરવાલ, કુસુમ પરે ગલે હલાલ કુસુમ પરે ગલે. ૧૨ તેહ ચરિત્ર, પવિત્ર કહે રાજા પ્રત્યે હલાલ કહે રાજા પ્રત્યે, ગજ ચઢી આ ભૂપ, ખમા માન તે હલાલ, ખમાવે માન તે. ૧૩ નારી વયણથી કાજ, કર્યું અવિચારીને હોલાલ, કર્યું અવિચારીને, એહ ખમ અપરાધ, કરી મહારને હલાલકરી મહારને. ૧૪. ઢાળ ૬ ઠી (ભુદેવ ભાઈ ઘેર આવીયાજી–એ દેશી)
શેઠ સુદર્શન ગજ ઉપર ચડ્યા. વિજે તિહાં ચામર છત્ર પવિત્ર છે. જિત નિશાન બજાવે નયરમાંછ, નાટક બત્રીસ બદ્ધ વિચિત્ર રે, મે મહિમા છે મહીયલ શિયળને રે. ૧ દાન અવાતિ દેતાં બહું પરે છે, આવે નિજ મંદિર કેરે આરરે, શોભા જનશાસનની થઈ ઉજળીર, ધન ધન મનેરમા
