________________
: ૨૩ :
શુક ચંચક સરખી દીસે નીરમળ નાસિકા, કોમળ અધર અરૂણ રંગ ચળ. માતા (૮) ઊસધી સેવન મઢીરે શેભે હાલ રે, નાજુક આભરણ સઘળાં કંચન મતી હાર; કર અંગુઠે ધાવે વીરકુમાર હરખે કરી, કાંઈ બોલાવંતાં કરે કીલકાર. માતા (૯) વિરને લલાટે કીધા છે કુમકુમ ચાંદલા, શેભે જડીત મરક્ત મણિમાં દીસે લાલ; ત્રિસલાએ જુગતે આંજી અણીયાળી બેઉ આંખડી સુંદર કસ્તુરીનું ટપકું કીધું ગાલ. માતા (૧૦) કંચન સોલે જાતના રત્ન જડેલું પારણું, ઝુલાવંતા થાએ ઘુઘરને ઘમકાર, ત્રિસલા વિવિધ વચને કરી ગાએ હાલરું, ખેંચે ફુમતીયાલી કંચન દેરી સાર. માતા (૧૧) મારે લાડકવા સરખા સંગે રમવા જશે. મહિર સુખલડી હું આપીશ એને હાથ
