________________
: ૧૮૫ ;
તે દીક્ષા અવસર દીજીએ રે હાં,
શીર ઉપર જગનાથ. મે. ૫ એમ વલવલતી રાજુલ ગઈ રે હાં,
નેમી કહે વ્રત લીધ, મેટ વાચક જશ કહે પ્રણમીએ રે હાં,
એ દંપતી દેય સીદ્ધ. મે.
સાસુ વહુનું સ્તવન, | હિરાબાઈ સાસુને વિરાબાઈ વહુજી, દરશન કરવાને જાય,
વહુ ઊંચા ને બારણું નીચા, દેખી શીશ નમાય, સજન સુણજે. ૧
બાઈજી શિખર મેહાલ બંધાવી આ, ને બારણું નીચા કીધાં રે,
સાંભળ સાસુ રીસ ચઢાવી, વહુએ મેહેણ દીધા, સજન) એક સાસુને વહુ સુણે વાદ, સજન૨
