________________
: ૧૨૬: શ્રી સીમંધર જિન સ્તવન, તારી મૂરતિએ જગ માહ્યુંરે,
મનના મહનીયા; તારી સુરતિએ જગ સેહ્યું રે,
જગના જીવનીયા, તુમ જોતાં સવિ રમતિ વિસરી,
દિન રાતડી નવી જાણ પ્રભુ ગુણ ગણુ સાંકળણું બાંધ્યું,
ચંચલ ચિત્તડું તાણું રે. મ. ૧ પહેલાં તે એક કેવલ હરખે,
હે જાળું થઈ હળીયે; અણ જાણીને રૂપે મિલિએ, જે
અત્યંતર જઈ ભળિઓ રે. મ૦ ૨ વિતરાગ ઈમ જસ નિસુણીને,
રાગ રાગ કરે; આપ અરૂપી રાગ નિમિત્તે,
દાસ અરૂપ ધરેહ રે. મ. ૩
