________________
૧૮૫
રમાં ન આણે લગાર હે સ્વામી. બ્રા ૨૪. ચોથું તે દહાડું તિહાં થયું, ક્યાં ગઈ તે ચંદનબાળ; શેઠે કટારે કાઢી, હવે મારીશ મારે પેટ હે સ્વામી; મુળ નાશી ગઈ તતકાળ હો સ્વામી. બ્રા ૨૫. શેઠે પાડેસીને પૂછીયું, કયાં ગઈ તે ચંદનબાળ; હાથે તે ઘાલ્યાં ડસકલાં, પગે તે ઘાલી હેડ; મસ્તકે મંડયા રે વેણીના કેશ હે સ્વામી બ્રા. ૨૬. શેઠે તાળાં તેડીયાં, કાઢયાં તે ચંદનબાળ; એમને બેસાડયાં ઉમરામાંય હે સ્વામી, સુપડા ખુણે બાકુલા બેસાડી ચંદનબાળ; શેઠજી લવારને તેડવા જાય તે સ્વામી. બ્રાર૭. છમાસીને પારણે, મુનિ ભમતા તે ઘેર જાય; સઘળી જોગવાઈ તિહાં મલી, પણ ન દીઠી આંસુની ધાર હો સ્વામી. બ્રા ૨૮. ત્યાંથી
