________________
બેનને બાંધવ સાંભર્યો, ઉલટ્યો વિરહ અપાર રે; છાતી લાગી છે ફાટવા, નયણે વહે આસુંડાની ધાર રે. નમો૦ (૭)
રાય ચિંતે મનમાં ઈસ્યું, એ કોઈ નારીનો જાર રે; સેવકને કહે સાધુની, લાવોજી ખાલ
ઉતાર રે. નમો૦ (૮)
II ઢાલ બીજી II
રાયસેવક કહે સાધુને, ખાલડી જીવથી હણશું અમ ઠાકુરની એહ છે, આણા તે અમે આજ કરશું રે અહો અહો સાધુજી સમતા વરિયા ।। ૧ ।। મુનિવર મનમાંહી આણંદ્યા, પરિસહ આવ્યો જાણીરે ॥ કર્મ ખપાવાનો અવસર આવ્યો, ફરી નહીં આવે પ્રાણિરે ॥
240 11 2 11
એ તો વેલી સખાઈ મીલીઓ, ભાઈ થકી ભલેરોરે ।। પ્રાણી કાયરપણું પરિહરજે, જિમ ન થાયે ભવ ફેરોરે
અવ || ૩ ||
૨૨૮
