________________
[ १३३] मालव देश मांही वली, उजेणी नयरी जामो रे । राज्य करे तिहां रोजियो, पुहवीपाल नरिंदो रे ॥ नव. ३ ॥ राय तणी मन मोहनी, धरणी अनोपम दोय रे। तास कुखे सुता अवतरी, सुरसुदरी मयगानी जोड़ रे ॥नर. ४॥ सुरसुन्दरी पंडित कने, शास्त्र भणी मिथ्यात्व रे । मयणासुदरी सिद्धांतनो, अर्थ लियो सुविचारो रे ।। नव. ५ ॥ राय कहे पुत्री प्रत्ये, हुं तुठो तुम जेहो रे । वांछित वर मागो तदा, आपु अनोपम जेहो रे ।। नव.:६।। सुरसुन्दरीए वर मागीयो, परणावी शुभ ठामो रे। मयणासुन्दरी वयणा कहे, कर्म करे ते होय रे ॥ नव. ७ ॥ कर्म तुमारे आवीयो, वरो वरो बेटी एहो रे । तात आदेशे कर ग्रह्यो, वरियो कुष्टी तेहो रे ॥ नव. ८ ॥ आंबिलनो तपादरी, कोढ अढारनो टालो रे । सदगुरु आज्ञा शिर धरी, हुप्रो राय श्रीपाल रे ॥नव. ह॥ तप प्रसादे सुख संपदा, प्रत्यक्ष स्वर्ग पहुतो रे । उपसर्ग सवि दूरे टल्या, पाम्यो सुख अनंतो रे ॥नव. १०॥ देश देशांतर भमी करी, आव्यो ते वरतांतो रे । नवराणी पाम्या भली, राज्य पाम्यो मन रंगोरे ।।नव. ११॥ तपगच्छ दिनकर उगीयो, श्री विजयसेन सुरीदो रे । तास शिष्य विमल एम विनवे, सतीयोने नामे आणंदोरे ॥१२॥
