________________
૧૧૨
દ્યો દરિસણ વીરા વાલાને, જે જો સુણે કેવારે દેખસુ', તે
દરિસણના તરસ્યારે, દૂરે કરશુ.
દુઃખ
પુણ્ય કથા હવે કુણ કેલવશે, કુ'ણ મુજ મન હવે કુણ ખેલવશે, કુમતિ
કુણુ પૂછ્યાને ઉત્તર દેશે, કુણ સંઘ કમલ વન ક્રિમ વિકસસે, હું
॥ જિનજી ॥ ૯૨ M
વાહા મેલવશે, જિમ તિમ લવસેરે,
॥ જિનજી ! ૯૩ સદેહ ભાંજશેરે, છદ્મસ્થા વસેરે.
ના જિનજી ! ૯૪ ૫ હું પરાપુરવસું અજાણ, મે જિન વાત ન જાણિ, માહ કરે વિજગ અનાણી, એહવી જીનજીની વાણીરે. મેં જિનજી ! ૯૫ દ એહવ જિન વયણે મન વાચેા, માહ સખલ ખલ કાપ્યા, ઇંણ ભાવે કેવલ સુખ આપ્યા,ઇન્દ્રે જિનપદ થાપ્યારે. 1 જિનજી ! ૯૬
જે
જુહાર્યાં ભટ્ટારક, જુહાર ભટ્ટારક તેણે, ૫ પન્હોતુ જગમાં વાખ્યું, તે કિજે વિકેણેરે,
1 જિનજી ૯૭ મહિનર ખીજે,
રાજાનંદિવર્ધન નુ ંતરીએ, ભાઈ
તે ભાવડ ખીજ હૂઈ જગ સઘલે, બહેન બહુ પરે કિજેરે. ૫ જિનજી । ૯૮ k
ા ઢાલ ૯ !!
!! વિવાહલાની !!
રિહરીએ નવર`ગ ફાલડીએ, માંડિ મૃગમદ કેસર ભાલડીએ,
