________________
જન્મ મરણ જંજાલ રે, બાલ વરૂણ પણું, વલી વલી જરા દહે ઘણું એ. કેમ ન આ પાર કે, સાર હવે સ્વામી, ચું ન કરી એક માહરી એ. તાર્યા તુમે અનંત રે, સંત સુગુણ વલી, અપરાધી પણ ઉદ્વર્યાએ ૭ તે એક દીન દયાલ રે, બાલ દયામણ, હું શા માટે વિસ એ. ૮ જે ગિરૂઆ ગુણવંત રે, તારે તેહને, તે માંહે અચરિજ કિર્યું એ. જે મુજ સરીખા દીન રે, તેહને તારતા, જગ વિસ્તરશે જશ ઘણે એ આપદે પડિઓ આજ રે, રાજ કુમારડે, શરણે. હું આ વહી એ. મુજ સરિખે કોઈ દીન, તુજ સરિખે પ્રભુ, જેતા જગ લાભ નહિ એ. તેયે કરુણ સિંધુરે બંધુ ભુવનતણા ન ઘટે તુમ ઉખવું એ. તારણહારે કેઈરે, જે બીજે હુવે તે તું મને શાને કહું એ. ૧૪ વંતિજ તારીશનેટરે. પહિલાને પછે, તે એવડી ગાઢિમ કીસી એ. આવી. લાગે પાયરે, તે કેમ છોડશે, મન મનાવ્યા વિણ હવે એ. સેવક કેરે પિકારરે, બાહિર રહ્યા જશે, તે સાહિબ ભા કીસી એ. અિતુલી બલ અરિહંતરે, જગને તારવા, સમરથ છે સ્વામી તમે એ,
