________________
૨૧૪
શ્રાવણ સુદ શુભ ત્રીજ સવા લાખણ મિસ પદ સેવતાં રે, દીઓ મરીઝ | સ ભવી . ૧૫ ઈતિ !
દેવાનંદાની સજઝાય. જીનવરરૂપ દેખી મન હરખી, સ્તનસે દુધ ઝરાયા તવા ગોતમકું અચંબા, પ્રશ્ન કરણકું આયા, ગૌતમ એતે મેરી અમ્મા ! ૧ એ આંકણી તસ કુખે તમ કાઉ ન વસિયા, કવણ કીયા ઈમ કમ્મા | ગૌ૦ ૨ત્રીસલાદે રાણું હુતી, દેવાનંદા જેઠાણ, વિષયલેભ કરી કાંઈ ન જાયે કપટ વાત મનમાં આણું ! ગૌ૦ ૩ એસા શ્રાપ દીયા દેરાણી, તુમ સંતાન ન હો , કર્મ આગલ કાંઈનું નવિ ચાલે, ઇંદ્ર ચક્રવર્તિ જે જે
ગૌ૦ ૪ દેરાણીકી રત્ન ડાબલી, બહુલા રન વૈરાયા , જગડે કરતાં ન્યાય હુઓ તવ, તબ કછુ નાણું પાયા ગો !
પ ા ભરતરાય જબ રૂષભને પુછે, એહમેં કઈ જીણુંદા ! મરિચી પુત્ર ત્રિદંડી તેડે, ચોવીસમો જીણુંદા ! ગૌ૬ કુલને ગર્વ કી મેં ગૌતમ, ભરતરાય જબ વંઘા, મન વચન કાયાએ કરિને, હરખે અતિ આનંદા | ગૌત્ર ! ૭ કર્મ સંગે ભીક્ષુકુલ પાયા, જનમન હુએ કબહુ ઇંદ્ર અવધિએ જોતાં, અપ હરયે દેવ ભુજંગમબાંહે ગૌ૦ ૮ ત્રાસી દિન તિહાંકણે વસીયે હરણગમેથી જવ આયા, સિધારથ ત્રિસલા દેરાણ, તસકુખે છલકાયા ! ગૌ૦ ૯રૂષભદતને દેવાનંદા લેસે સંજમ ભારા તવ ગૌતમ એ મુયતે જાસે ભગવતિ સુત્ર વિચાર | ગૌત્ર ૧૦ સિધારથ ત્રિસલાદે રાણ, અચુત દેવલેકે જાશે, બીજા ખંડે આચારાંગે, તે સુત્રે કહવાસે ગૌ૦ i ૧૧ તપગચ્છ શ્રી હીરવિજયસુરી, દિવ મનોરથવાણી, સકલચંદ પ્રભુ ગૌતમ પુછે ઉલટ મનમાં આણું ગૌતમ એતે મેરી અમ્મા | ૧૨ ઈતિ
