________________
૧૯૩
રાગ્યની સજઝાય. -- કેરા કાગળની પુતળી મન તું મેરારે. તેને ઘડતા ન લાગે વાર સમજ મન મેરારે ૧ કાચ કુંભ જળ ભર્યો મનતું મેરારે, તેને ફૂટતા ન લાગી વાર સમજ૦ | ૨ | ભર લાકડ ગાડી ભર્યા મઢ ખાખરી દોણી તેની સાથે સમજવા ૩૫ ઘરણ લુંગાઈ ઘર લગી મ૦ શેરી લગે સગી માય સમજ
૪. સીમ લગે સાજન ભલે મ૦ પછી હંસ એકીલે જાય સમજ૦ ૫ સુંદર વરણું ચય બળ મ. એને ધુમાડે આકાશે જાય સમજ૦ | ૬ | પાંચ આંગળીયે પુન્ય પા૫ મન અંતે થાય સખાય સમજ૦ | ૭. હીરવિજય ગુરૂ હીરલે મન લબ્ધીવિજય ગુણ ગાય સમજ૦ | ૮ |
નેમ રાખમતીની સજઝાય. રાણી રાજુલ કર જોડી કહે, એ તે જાદવ કુલ શણગાર રે, વાલા મારા, ભવરે આઠેનો નેહલે, પ્રભુ મત મેલો વીસરી રે, વાલા મારા ૧ વાર હું જીનવર નેમજી, એક વિનતડી અવધાર રે વાલા મારા, સુરતરૂ સરિખે સાહીબે, હું તો નિત્ય નિત્ય ધરૂ દેદાર રે, વાહ ! ૨ પ્રથમ ભવે ધનવંતીને, તું ધન નામે ભરતાર રે, વા. નિશાળે ભણતા મુજને, છાને મેત્યે મેતી કેરે હાર રે, વાહ . ૩લઈ દીક્ષા હરખે કરી, તિહાં દેવ તણે અવતાર રે, વાળ ક્ષણ વિરહ ખમતાં નહીં, - તિહાં પણ ધરતા પ્યાર રે, વાલા૪. ત્રીજે ભવે વિદ્યાધરૂ, તિહાં ચિત્ર ગતિ રાજકુમાર રે, વાહ ભૂપતી પદવી, ભેગવી હું રત્નાવતી તુજ નાર રે, વાલાવા પા મહાવ્રત પાલી સાધુના, તિહાં
