________________
૧૭ । હાલ ૧ લી । એ છિડી કીહાં રાખી—એ દેશી
।
જ્ઞાન દરિસણુ ચાંરિત્ર તપ વીરજ, એ પાંચે. આચાર । એહ તણા હિ ભવ પરભવના, આલાઇએ અતિચાર રે! પ્રાણી ! જ્ઞાન ભણા ગુણ ખાણી, વીર્ વઢે એમ વાણીરે ! પ્રા૦ | ૧ | એ આંકણી । ગુરૂ એલવીએ નહિ ગુરૂ વિનચે ! કાલે ધરી મહુ માન, સૂત્ર અર્થ તદુભય કરી સુધા ! ભણીએ વહી ઉપધાનરે ! પ્રા॰ । ૨ । જ્ઞાનાપગરણ પાટી પાથી, ઠવણી નાકરવાળી ! તેહ તણી કીધી આશાતના માં જ્ઞાન ભક્તિ ન સભાળીરે ! પ્રા । ૩ । ઇત્યાદિક વિપરીતપણાથી, જ્ઞાન વિરાધ્યું જેહ । આ ભવ પરભવ વળી રે ભવા ભવ, મિચ્છા દુક્કડ તેહરે ! પ્રા॰ ।૪। સમકિત લ્યા શુદ્ધ જાણી ! વીર વઢે એમ વાણીરે ! પ્રા॰ સ૦ । જિનવચને શંકા નિવ કીજે, નવિ પરમત અભિલાખ । સાધુતણી નિંદા પરિહરજો ! ફળ સંદેહ મ રાખ ૨ । પ્રા॰ । સ૦ । ૫ । મૂઢપણુ` છડા પરશંસા, ગુણવંતને આદરીએ ! સામીને ધરમે કરી થીરતા, ભક્તિ પ્રભાવના કરીએરે ! પ્રા॰ ! સ॰ ! ૬ ! સંઘ ચૈત્ય પ્રાસાદ તણા જે, અવર્ણવાદ મન લેખ્યો ! દ્રવ્ય દેવકા જે વિણસાડયા 1 વિષ્ણુસતા ઉવેખ્ખોરે ! પ્રા॰ ! સ૦ । ૭ । ઇત્યાદિક વિપરીતપણાથી, સમિકત ખંડયુ. જેહુ ! આભવ॰ । મિચ્છા॰ ! પ્રા॰ । । ૮ । ચારિત્ર લ્યો. ચિત્ત આણી, પાંચ સમિતિ ત્રણ ગુપ્તિ વિરાધી। આઠે પ્રવચન માય, સાધુતણે ધરમે પરમાદે! અશુદ્ધ વચન મન કાય રે ! પ્રા॰ ! ચા॰ । ૯ । શ્રાવકને ધરમે સામાયક ! સહમાં મન વાળી ! જે જયણાપૂર્વક એ આઠે ! પ્રવચન માય ન પાળી રે। પ્રા॰ ! ચા॰ । ૧૦ । ઇત્યાદિક વિપરીતપણાથી । ચારિત્ર ડાન્યુ. જેહ । આભવ॰ । મિચ્છા॰ ! | પ્રા॰ | ચા૦ | ૧૧ | મારે ભેદે તપ વિ કીધા, તે જોશે