________________
૧૬૩
સુજાણુ ! તમારા ભાઇ કૃષ્ણજી કહિયે, તેને ખાંધવા આયુધ જોઇએ ! ૯ ! શ'ખ ચક્ર ને ગદા એ નામ, ખીજે ખાંધવા ઘાલે ન હામ ! એહવા બીજો કોઇ મળીયા જો થાય, આવા આયુધ તેણે બંધાય । ૧૦ । તેમ કહે છે ઘાલું હું હામ, એમાં ભારે શું મહાટુ' છે કામ ! એવું કહીને શંખજ લીધા, પાતે વગાડી નાદજ કીધા । ૧૧ । તે ટાણે થયે માહાટો ડમડાલ, સાયરનાં નીર ચઢયાં કલ્લોલા પરવતની ટુંકી પડવાને લાગી, હાથી ઘેાડા તા જાય છે ભાગી ! ૧૨ । જીમકી નારીએ નવલાગી વાર, તુટયા નવસરા મોતીના હાર ! ધરા ધ્રુજે ને મેઘ ગડગડીયા । મહેાટી ઇમારતા તુટીને પડીયે।। ૧૩ । સહુનાં કાળજા કરવાને લાગ્યાં, સ્ત્રી પુરૂષ જાય છે ભાગ્યાં । કૃષ્ણ બલભદ્ર કરે છે વાત, ભાઈ શો થયા. આ તે ઉત્પાત । ૧૪ । શ ́ખનાદ તા ખીજે નવ થાય, એહવા બળિા તે કાણુ કહેવાય ! કાઢો ખખર આ તે શું થયું, ભાંગ્યુ. નગર કે કોઇ ઉગરીયું । ૧૫ । તે ટાણે કૃષ્ણ પામ્યા વધાઈ, એ તા તમા। નેમજી ભાઇ ! કૃષ્ણે પૂછે છે તેમને વાત ભાઈ શો કીધા આ તે ઉત્પાત ! ૧૬ । નેમજી કહે સાંભળેા હિર મે તે અમસ્તી રમત કરી ! અતુલીખળ દીઠું નાનુડે વેત્રે, કૃષ્ણજી જાણે એ રાજને લેશે। ૧૭ । ત્યારે વિચાયુ દેવ મોરારિ, એને પરણાવું સુંદરી નારી । ત્યારે મળ એનું ઓછુ જો થાય, તે તે આપણે અહીં રહેવાય । ૧૮ । એવા વિચાર મનમાં આણી તેડયાં લક્ષ્મીજી આદે પટરાણી ! જળક્રીડા કરવા તમે સહુ જા, તેમને તમે વિવાહ મનાવા ।૧૯। ચાલી પટરાણી સરવે સાથે ચાલે દેવરીયા નાવાને કાજે ! જળક્રીડા કરતાં બાલ્યાં રૂકમણી, દેવરીયા પરણા છબીલી રાણી ! ૨૦ ! વાંઢા નિવ રહીયે દૈવર નગીના, લાવા દેરાણી રંગના ભીના । નારી
