________________
૧૨૯
વિસારા જ્ઞાન ઉપર એમ આયોરે, તિક્ષણ કેધ અપાર | સુo . ૩૧ બાર દિવસ અણ બેલિયારે, અક્ષર ન કહ્યો એક અસુભ ધ્યાને તે મરીરે, એ તુજ પુત્ર અવિવેક | સુરા | ૩૨
! ઢાળ ૫ મી વાણું સુણી વરદત્તજી, જાતી સમરણ લો . નિજ પૂરવભવ દીઠે છે, જેમ ગુરૂએ કહ્યો ૩૩ વરદત્ત કહે તવ ગુરૂઓંછ, રેગ એ કેમ જાવે સુંદરકાયા હવેજી વિદ્યા કિમ આવે ૨૪ ભાંખે ગુરૂ ભલે ભાવેજી પંચમી તપ કરે છે જ્ઞાન આરાધે રંગેજી . ઉજમણુ કરે ૩૫ વરદત્ત તે વિધી કિધીજી રેગ દુરે ગયે ભોગવી લેગ રાજપાલીજી ! અંતે સાધુ થયો . ૩૬ ગુણ મંજરી પરણાવીજી ! સાજન ચંદ્રને ! સુખ ભોગવી પછી લીધુંજી, ચારિત્ર શુભ મોં !
૩૭. ગુણમંજરી વરદત્તજી ! ચારિત્ર પાલીને ! વિજય વિમાને પોત્યાજી ! પાપ પ્રજાળીને ૩૮ | ભેગવી સુર સુખ તિહાંથીજી ચવિયા દય સુરા | પામ્યા જખુ વિદેહે જી ! માનવ અવતારા ૧ ૩૯ ૫ ગવી રાજ્ય ઉદારજી ! ચારિત્ર લઈ સારા ! હુવા કેવળ નાણુજી ! પામ્યા ભવ પારા ! ૪૦ ! | હાલ ૬ ઠી ગિરિથી નદી ઉતરે છે. એ દેશી
જગદીસર નેમિસરૂ રે લાલ એમ ભાખે સંબંધ સેભાગી લાલ બારે પરખદા આગલે રે લોલ ! એ સઘળ પરબ ધરે ! સે. ૪૧ નેમિસર જગ જયકરૂ લાલ એ આંકણી પંચમી તપ કરવા ભણી રે લાલા ઉત્સુક થયાં બહુ લેક રે સો મહા પુરૂષની દેશનારે લાલ ! તે કેમ
