________________
૧૦૯
ઉલ્યાએ ૩ ! નિરધન તે ધનવંત થયા એ, તસ ઘરે ન ઓલખે નારીતે સમ કરે વલી વલી એ ૪૫ દુઃખ દારિદ્ર હરે જગતણુએ, મેઘપરે વરસે દાનતે . પૃથિવી અરૂણ, કરીએ .પ . બહુનર નારી ઉત્સવ જુએ એ, સુરનર કરે મંડાણ જિમ દીક્ષા વરીએ ! ૨ | વિહાર કરણ જગ ગુરૂ કિયાએ, કેડે આ માહણ મિત્રતે. નારી સંતાપિ એ છે ૧૭ જિન જાચક હું વિસર એ, પ્રભુ ખંધથકી દેવ દુષ્યતે, ખંડ કરી દિજીએએ ૮ ઢાલ દશમી છઠી ભાવના મન ધરે એ દેશી
જસ ઘર કરે પ્રભુ પારણું, સુર તિહાં કંચન વરસે ઘણું એ, આંગણું દીપે તેજે તેહનું એ ૧ દેવદુંદુભિ વાજે એ, તિણ નાદે અંબર ગાજેએ, છાજેએ ત્રિભુવનમાંહે સહામણું એ ! ૨ ગુટકા સહામણું પ્રભુ તવ તપે બહુ દેશ વિદેશે વિચરતાં ! ભવ્ય જીવને ઊપદેશ દેઈ, સાતે ઈતિ શમાવતા ૩ માસ વનમેં કાઉસ્સગ્ગ રહ્યા, જિન કર્મ કઠીન દહે સહી ગવાવ ગૌ ભરાવી ગયા, વીર મુર્ખ બેલ્યા નહીં | ૪ |
. હાલ પૂવલી ! ગૌ સવિ દહ દિશિ ગયાં, તિણે આવી કહે મુનિ હિાં ગયાં, ઋષિ રાયા ઉપર મુરખ કેપીયાએ ૫ ચરણ ઉપર રાંધી ખીર, તેણે ઉપસર્ગે ન ચલ્યા ધીર, મહાવીરને શ્રવણે ખીલા ઠેકીયાએ ૫ ૬ ત્રુટક ઠેકીયા ખીલા દુઃખ પીડા કેઈ ન કરે તિમ કરિ ગયા ! જિનરાયને મન શત્રુ મિત્ર સરિખા, મેરૂપરે ધ્યાને રહ્યા ૭. ઊડ્ડી વરસે મેઘ બારે,
