________________
૧૦૪
અથ શ્રી મહાવીર સ્વામીના પાંચ કલ્યાણકનું બાર ઢાલનુ સ્તવન પ્રારંભઃ । ઢાલ પહેલી ।
પ્રભુ ચિત્ત ધરીને અવધારા સુઝવાત ! એ દેશી ।
સરસિત ભગવિત ઢીચેા મતિ ચંગી, સરસ સુરંગી વાણુ । તુઝ પસાય માચિત્ત ધરી હું, જિનગુણુ રયણુની ખાણુ । ૧ । ગીરૂ ગુણુ વીરજી, ગાયથું ત્રિભુવનરાય ને નામે ઘર મગલ માલા, સિટી ધરે બહુ સુખ થાય । શિ। ૨ । એ આંકણી ! જમુદ્દીપે ભરત ક્ષેત્રમાંહિ, નયર માહુણુકુંડ ગામ । રિખભદત્તવર વિપ્ર વસે તિહાં દેવાના તસ પ્રિયા નામ । ગિ૦ । ૩ । સુર વિમાનવર પુષ્પાન્તરથી, વિ પ્રભુ લીધે અવતાર ! તવ તે માહણી રયણી મધ્યે, સુપન લહે દેશ ચાર । ગિ । ૪ । પુર મયગલ મલપ`તા ઢેખે, ખીજે વૃષભ વિશાલ ! ત્રિજે કેસરી લક્ષ્મી ચેાથે, પાંચમે ફુલની માલ। ગિ॰ । ૫ । ચંદ્ર સૂર્ય ધ્વજ કલશ ૫ઉમસર, દ્વેષે દેવ વિમાન । ચણ રેહા યાયર રાજે, ચમે અગ્નિ પ્રધાન । ગિ। ૬ । આનંદભર તવ જાગી સુંદરી, કતને કહે પરભાત । સુણી વિપ્ર કહે તુજ સુત હાથે, ત્રિભુવન માંડુ વિખ્યાત । ગિ॰ । ૭ । અતિ અભિમાન કીયા મરિય’ચ ભવ જીએ। જુએ કરમ વિચાર । તાત સુતાવર તિહાં થયા કુંવર, વિલ નીચ કુલે અવતાર ! ગિ । ૮ । ઇણુ અવસર ઈંદ્રાસન ડાલે, નાણે કરી હરિ જોય ! માહુણી કુખે જગગુરૂ પેખે નમી કહે અઘટતું હાય ! ગિ॰ ! । ૯ । તતક્ષણ હરિ હરણેદ્ર તેડાવી, મેલિયા તેણે ઠાય 1 માહણી ગભ અને ત્રિશલાને, બિહુ ખલી સુર જાય ! ગિ! । ૧૦ । વલી નિશિભર તે દેવાનંઢા, સુપન લહે અસાર। જાણ્યુ
