________________
શ્રી પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ
૨૧૫
કે તને આલું મારા કાનની ઝાલ, હાર આલું હીરાત , કાનની ઝાલ તારે કાને સેડાય,
હીરાને હાર મારે અતિ ઘણે રે. ૫ મારે છે વાત કર્યાની ઘણું ટેવ,
વાત કર્યા વિના હું નહિં રહું; પાડેસણ આવી ખડકીરે માંહે બાઈરે પાડોશણ સામી ગઈ. ૬ પાડોસણ બાઈ તને કહું એક વાત,
તારી વહુએ મુનિને વહરાવી આવે, નથી ઊગ્યો હજી તુલસીને છેડ, બ્રાહ્મણે નથી કર્યા પારણુર. ૭ સેવન સેવન મારા પુત્ર, ઘરમાંથી કાઢે ધર્મ ઘેલડીરે; લાત મારી ગડદા મારો રે માંય, પાટુએ પરિસહ કરે. ૮ બે બાળક ગેરીએ લીધા સાથ, અમકા તે બારણે નીસર્યાં; ગાયના શેવાળ ગાયના ચારણહાર,
કેઈયે દીઠી મહીયર વાટડીર. ૯ ડાબી દિશે ડુંગરીઆ હેઠ, જમણી દિશે મહીયર વાટડીરે; આણુ વિના કેમ મહીઅર જાઉં, જાઈએ મેણુ બાલશે. ૧૦ ગાયના ગોવાળ ગાયના ચારણહાર,કોઈ દીઠી મહીયર વાટડી ડાબી દિશે ડુંગરીઆ હેઠ, ઉજજડ વાટે જઈ વસ્યારે. ૧૧ સુકાં સરોવર લહેરે જાય, વાંઝીય આંબે ત્યાં ફેલ્યરે; નાના રાષભજી તરસ્યા થાય, મોટા રાષભાજી ભૂખ્યા થયા. ૧૨ નાના ઋષભજીને પાણી પાય,મેટા ઋષભજીને ફળ આપીયાં રે, સાસુજી જુએ ઓરડામાંહે, વહુ વિના સૂના ઓરડારે. ૧૩
