________________
૧૮
શ્રી પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ
પરણી આવી ત્યારથી જ લાડમાં, નથી રાખી કાંઈ ખામી; સુખ આપ્યું છે અમને ઘણું જે એમનાથી રાખી ખામી, બેની ૩ હું તે જાવું છું વન વિષે, હવે ઝાઝા પ્રણામ છે તમને, સર્વ બેનની ક્ષમા માગુ છું, મારે જાવું વન માઝાર છે બેની કર્મ૦૪ પ્રભુ પ્રતાપથી સંતાન દીધું, કમેં તે કીધું કહેવું; ભર જંગલમાં જન્મ જ લેશે, હે પ્રભુ શરણે તમારું હે બેની કર્મ, ૫ કાળા રથને રે કાળા માફા, કાળા બળદ કાળા વસ્ત્ર, ગળીને ચાંલ્લો કપાળે કરી, ત્યાંથી તે ચાલ્યા જાય છે બેની કર્મ૦ ૬ ચાલતાં ચાલતાં અટવી આવી, ભર જંગલ ઘોર વન; ત્યાંથી સતીને હેઠે ઉતાય, આંખે આંસુડાની ધાર હે બેની કર્મ. ૭ સુભાટે સંભળાવ્યું બેન કલાવતી, રાજાને હુક્ત એવો; કહેતાં અમારી કાયા કરે છે, બેરખાં આપે કાપી તે બેની કર્મ૦૮ રોતાં રોતાં સતીજીરે બોલ્યાં, બેરખાં કાપી ને બેરખાં કાપીને સ્વામીને કહેજે, પાળી આશા તમારી હે બેની કર્મ ૯ બેરખાં કાપ્યા ત્યારથી તે સતીને દુખજ થાય; અપસેસ કરતાં રે મુછી આવી, સારવાર નથી કેઈ પાસે છે બેની કર્મ૧૦ સવા નવ માસે પુત્રજ જમ્ય, ચંદ્ર સુર્ય બે થંભ્યા ભર જંગલમાં જન્મજ લીધો, હે શરણું તમારું હે બેન કર્મ ૧૧ આકાશમાં દેવ સિંહાસન ચલાયમાન થાય; દેવે વિચાર્યું સતી છે દુઃખી, જાવ દેવ દેવી તેની સહાયે હે બેની કર્મ ૧૨ દેવ દેવી આવી નમન કરે છે, સતીનું દુઃખ જ જોઈ; બાલક લીધું દેવીએ હાથમાં, ત્યાંથી તે ચાલ્યા જાય છે બેની કર્મ૦૧૩
