________________
શ્રી પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ
રતન ભીંત સાવન તણો, તેહ મલે તતકાલ; સાવન થંભા કાંગરા, જાણે ખલે પરાલ.. ઢાલ-મલતી દ્વારિકા દેખી રે ભાઇ, ઘણા થયા દિલગીર રે, છાતી તે લાગી ફાટવા રે ભાઇ, નયણે વછુટયાં નીરરે, માધવ ઇમ મેલે, ૧ એ ખધવ મલીને તીડાં રે ભાઇ, વાત કરે કરૂણાય, દુઃખ સાથે દ્વારિકા તણુરે ભાઈ, અમ કીજે કવણુ ઉપાયરે
માત્ર૦
૧૭૫
કિહાંરે દ્વારિકાની સાહ્યખીરે ભાઈ, કિહાં ગંદરના ઠાઠ, સજ્જનના મેળા કિહાં રે ભાઇ, ક્ષણમાં હુઆ ઘણા ઘાટ રે.
માધવ૦ ૩
હાથી ઘેાડા રથ અલે રે ભાઈ, ખેતાલીસ બેતાલીસ લાખ, અડતાલીસ ક્રોડ પાલા હતારે ભાઇ, ક્ષણમાં હુઇ ગયા રાખરે.
માધવ૦ ૪
હલધરને હરજી ડૅ રે ભાઈ, ધિંગ કાયરપશુ માય, નગરી ખલે મુજ ઢેખતાં ભાઇ, જોર મુજ ન ચાલે કાયરે.
માધવ૦ ૫
નગરી ખલે મુજ દેખતાંરે ભાઈ, રાખી ન શકું? જેમ, ઈંદ્ર ધનુષ મેં ચઢાવીયુ રે ભાઈ, એ ખલ ભાગ્યુ` કેમ રે.
માધ૦ ૬
જેણી દીશે જોતા તિણી દિસે રે ભાઇ, સેવક સહસ સહસ અનેક હાથ ખેડી ઉભા ખડા હૈ ભાઈ, આજ ન દીસે એક રે,
માય૦ ૭
