________________
શ્રી પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ હૈડાને હાર વીરા, તને નવિ જાય રે, દેવને દીધેલે તુજ વિના, સુખ નવિ થાય છે. સોના સરિખા વાળ તારા, કંચન વરણી કાયા રે, એવી કાયા એક દિન, થાશે ધૂળ ધાણી રે. સંજમ ખાંડા ધાર, તેમાં નથી જરા સુખ રે; બાવીશ પરિસહ, જીતવા દુક્કર રે. દુખથી ભરેલે દેખું, સંસાર અટારે રે, કાયાની માયા જાણી, પાણીને પરપોટે રે. જાદવા કૃષ્ણ કહે, રાજ્ય વીરા કરી રે; હજાર હજાર ઉભા સેવક, છત્ર તમને ધરે રે. ચિત્ર સોનાની થેલી કાઢ, ભંડારી બોલાવે રે, એવા પાતરા વીરા લાવે, દીક્ષા દિયે ભાઈ રે. ચિ૦ ૧૧ રાજ્ય પાટ વીરા હવે, સુખે તમે કરો રે, દીક્ષા આપે મને ને, છત્ર તમે ધરે રે, ચિ૦ ૧૨ આજ્ઞા આપી ઓચ્છવ કરે, દીક્ષા દિયે આપે રે; દેવકી કહે વીરા, સંજમ ચિત્તે સ્થાપે રે. ચિ૦ ૧૩ મુજને તજીને વીરા, અવર માતા મત કીજે રે, કર્મ ખપાવી ઈહ સવ, વેલી મુક્તિ લીજે રે, ચિ૦ ૧૪ કુંવર અંતે ઉર મેલી, સાધુ વેષ લીધે રે, ગુરૂ આજ્ઞા લઈને, મશાને કાઉસ્સગ્ગ કીધું રે; ચિ. ૧૫ જંગલમાં જમાઈ જોઈને, મિલ સસરે કે રે, ખેરના અંગારા લેઈને, મસ્તકે ઠવ્યા છે. ચિત્ર ૧૬
