________________
૧૫ર
સજઝાય સંગ્રહ
જે રે તમાસો ઈક્ષુકાર નગરીને, મનમાં તે ઉપ સંદેહ, સાંભળ હે દાસી,
આજ રે નયરીમાં ખેપટ અતી ઘણી. કાંતે દાસી પરધાનને દંડ લીધે,
કાંતે લૂંટયા રાજાએ મામ. સાંભળ૦ કાંતે કેઈનાં ગાડાં નિસર્યા,
કાં કેઈની પાડી રાજાએ મામ, સાંભળ૦ નથી રે બાઈજી પરધાનને દંડ લીધે,
નથી રે લુંટયાં રાજાએ ગામ, સુણ હે બાઈજી. નથી કેઈના ધનનાં ગાડાં નિસર્યા,
નથી કેઈની પાડી રાજાએ મામ, સુણ હ૦
હુકમ કરો તે ગાડાં અહીં ધરૂં. ભગુ પુરોહિતને જશા ભારજા,
વલી તેહના દેય કુમાર, સુણ હવે સાધુ પાસે જઈ સંયમ આદર્યો,
તેનું ધન લાવે છે આજ, સુણ હે.
વયણ સુણીને માથું ધુણાવીયું,
બ્રાહ્મણ પાયે વૈરાગ્ય. સાંભળ હે દાસી. તેહની રૂદ્ધિ લેવી જુગતી નથી,
રાજાનાં મોટાં છે ભાગ્ય. સાંભળ. રાજાને મત એ જુગતું નથી.
