________________
૧૦૦
સ્તવનાદિ સંગ્રહ પીઠી ચેલેને માનની ગાય, ધવળ મંગળ અતિ વરતાય ૪૪ તરીયાં તેરણ બાંધ્યાં છે બહાર, મળી ગાય છે સેહાગણ નાર. જાન સજાઈ કરે ત્યાં સારી, હલબલ કાર ત્યાં દેવ મોરારી;૪૫ વહુ વારુ વાત કરે છે છાને, નહી રહીયે ઘેર ને જાઈ જાને. છપન કરોડ જાદવને સાથ, ભેળા કૃષ્ણ બલભદ્ર ભ્રાતઃ ૪૬ ચડીયા ઘેડલે મ્યાના અસવાર, સુખપાલ કે લાધે નહિ પાર. ગાડાં વેલાને બગીઓ બહુ જેડી, મ્યાના ગાડીએ જેતય ધરી;૪૭ બેઠા જાદવ તે વેઢ વાંકડીયા, સેવન મુગટ હરિલે જડીયા. કડાં પચી બાજુ બંધ રશીયા,શાલે દુશાલ એ છે રસીયા ૪૮ છપ્પન કેટીને બરાબરીયા જાણુ, બીજા જાનેયા કેટલા વખાણું જાનડીઓ શેભે બાલુડે વેશે, વિવેકે મેતી પરે કેશે, જ સોળ શણગાર ધરે છે અને, લટકે અલબેલી ચાલે ઉમંગે. લીલાવટ ટીલડી દામણ ચળકે, જેમ વિજળી વાદળે ચમકે, ૫૦ ચંદ્રવદની મૃગા જો નેણી, સિંહલંકી જેની નાગસી વેણી. રથમાં બેસો બાળક ધવરાવે, બીજી પિતાનું ચીર સમરાવે.૫૨ એમ અનુક્રમે નારી છે ઝાઝી, ગાય ગીત ને થાય છે સજી, કઈ કહે ધન્ય રાજુલ અવતાર, નેમ સરીખે પામી ભરતારપર કોઈ કહે પુણ્ય નેમનું ભારી, તે થકી મળી છે રાજુલ નારી, એમ અ ન્ય વાદ વદે છે, મહેડાં મલકાવી વાત કરે છે. પ કેઈ કહે અમે જઈશું વહેલી, બળદને ઘી પાઈશું પહેલી, કોઈ કહે અમારા બળદ છે ભારી, પહોંચી ન શકે દેવ મેરારી. ૫૮ એવી વાતેના ગપિલા ચાલે, પિત પિતાના મગજમાં મહાલે
