________________
શ્રી પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ
તે ટાણે થયે મહાટા ડમડાલ, સાયરનાં નીર ચઢયા કલ્લેાલ, પરવતની ટુંકા પડવાને લાગી,હાથી ઘેાડા તા જાય છે ભાગી, ૧૨ અમકી નારીએ નવ લાગી વાર, તુટયા નવસેર માતીના હાર, ધરા ધ્રુજી ને મેલ ગડગડીયા, મહેાટી ઇમારતા તુટીને પડીયેા ૧૩ સહુનાં કાળજા કરવાને લાગ્યાં, શ્રી પુરુષ જાય છે ભાગ્યાં; ક્રુષ્ણુ અભદ્ર કરે છે વાત, ભાઇ શા થયા આ તે ઉત્પાત ૧૪ શંખ નાદ તા ખીજે નવ થાય, એહવા ખળિયેા તે કાણુ કહેવાય, કાઢો ખબર આ તે શું થયું,ભાગ્ય નગર કે કાઈ ઉગરીયુ' ૧૫ તે ટાણે કૃષ્ણ પામ્યા વધાઇ, એ તા તમારા નેમજી ભાઈ, કૃષ્ણે પુછે છે નેમજી વાત, ભાઇ શા કીધા આ તે ઉત્પાત ૧૬ નેમજી કહે સાંભળે હિર, મેતા અમસ્તી રમત કરી, અતુલી ખળ દીઠું નાનડીયે વેશે,કૃષ્ણજી જાણે એ રાજને લેશે ૧૭ ત્યારે વિચાર્યું દેવ મારારી, એને પરણાવુ સુદર નારી, ત્યારે ખળ એનું ઓછુ જો થાય,તે તે આપણે અહીં રહેવાય.૧૮ એવા વિચાર મનમાં આણી, તેયા લક્ષ્મીજી આટૅ પટરાણી, જળક્રીડા કરવા તમે સહુ જામેા,તેમને તમે વિવાહ મનાવા ૧૯ ચાલી પટરાણી સરવે સાજે, ચાલા દેવરીયા નાવાને કાજે, જળક્રોડા કરતાં બાલ્યાં રૂક્ષ્મણી,દેવરીયા પરણા છબીલી રાણી.૨૦ વાંઢા નિવ રહીચે દેવર નગીના, લાવા દેશણી રંગના ભીના, નારી વિના તેા દુઃખ છે ઘાટું, કાણુ રાખશે ખાર ઉઘાડું.૨૧ પરણ્યા વિના તેા ક્રમ જ ચાલે, કરી લટકા ઘરમાં કાણુ માલે; સૂત્રેા કુ કશે। પાણીને ગળશેા,વેલા માડા તા ભાજન કરશેા. રર
'
७
