________________
૧૧૯
નિવસે મચી સેવ કૃપાને અનુસરી, પાળે પ્રીતમ પ્રીત મયુર ઘન પરી; લેખે તે બહુ મેલ ગણું એઠા ધરી, જપ પ્રીતમને સંગ ભજું હઈડે ઠરી. મુંહ ટાળે દે જાય ધરામાં તે ઠરી, ન હવે તસુ ધરિ આપિ પ્રગાઢી હાથરી, નયણુકટેરી પ્રેમ સુધારશું ભરી, કાંતિ મિ પ્રાણેશ રૂડી ધરી ચાતુરી. ૫
૯ શ્રી સૂરમભજિન સ્તવન,
( હરીયાલરે શ્રાવણ આવીરે—દેશી) મન મારે જિનવર પામી, હરે અંતરજામી આજ; હરે હિયડા ભીતર હખેશું, હાંરે સિધ્યાં સઘળાં કાજ. મન૦ ૧ હરે સેહમ સરિખા સુરપતી, હરે લખની કરે લખકડક હાંરે કાગળ નભમંડળ કરે, જસ લેખણ મેરૂ જેડ. મન૦ ૨ હરે ખીરસાગર ખડીયા ભરે, હાંરે આતમ આય પ્રમાણ હાંરે સૂરપ્રભ સ્વામી તુ માહરા, ગુણ લખતાં નાવે અવસાણુમન ૩ હરે નાગરાયનંદન ભલે, હાંરે કુળ રૂપક અવસ; હરે ભદ્રાસુત શુભકારકુ, હાંરે વિમળ કિયે જિણે વંસ, મન૪ હારે વિમળા વર સૂરજ સદા, હાંરે સેવ કરે નિશદાસ; હાંરે પદ્મચંદ્રસૂરિ પાય નમી, હાંરે પભણે પૂર જગીસ, મન પર
