________________
२२४ કહીએ ! આજ છે એ આંકણી છે મહારે નણદોઈ તુજને વહાલો, મુજને તહારે વીર છે ધુમાડાનાં બાચકાં ભરતાં, હાથ ન આવે હીરે મેં આજ છે ૨ ઘરનો ધ ઘણો કર્યો પણ, એક ન આવ્યું આડો, પરભવ જાતાં પાલવ ઝાલે, તે મુજને દેખાડે છે આ | ૩ | માગશર શુદિ અગીયારશ માટી, નેવું જિનનાં નિરખ છે દેઢસો કલ્યાણક હેટાં, પથી જોઈ જોઈ હરખે છે આ એ જ છે સુવ્રતશેઠ થયે શુદ્ધ શ્રાવક, મૌન ધરી મુખ રહી છે પાવક પુર સઘળો પરજાન્યો, એહને કાંઈ ન કહી આજની છે ૫ છે આઠ પહોર પિસહ તે કરીએ, ધ્યાન પ્રભુનું ધરીએ | મન વચ કાયા જે વશ કરીએ, તે ભવસાયર તરીએ | આજ છે ૬ છે ઈસમિતિ ભાષા ન બોલે આડું અવળું પેખે છે પડિક્રમણ શું પ્રેમ ન રાખે, કહો કેમ લાગે લેખે ! આજ એ છે કે કર ઉપર તે માળા ફિરતી, જીવ ફરે વનમાંહી છે ચિત્તડું તે ચિહું દિશિયે લે, ઈણ ભજને સુખ નાહિ ! આજ તો પૌષધશાળે ભેગા થઈને, ચાર
