________________
૨૧૩
૫
ચાર માસાન્તર સ્થિર રહે, એહિજ અર્થ ઉદાર. ૧ અષાઢ શંદે ચૌદશ થકી, સંવત્સરી પચાસ; મુનિવર દિન સિત્તેરમે, પડિકકમતા ચૌમાસ. શ્રાવક પણ સમતા ધરી, કરે ગુરૂતુ બહુમાન; કસૂત્ર સુવિહિત મુખે, સાંભલે થઈ એક તાન, જિનવર ચૈત્ય બુહારીએ, ગુરૂ ભકિત વિશાલ; પ્રાયે અષ્ટ ભવાંતરે, વરીએ શિવ વરમાલ. દણુથી નિજ રૂપને, જીવે સુદૃષ્ટિ રૂપ; દૃ ણુથી અનુભવ અપા, જ્ઞાન રસણુ મુનિ ભૂપ. ૫ આત્મ સ્વરૂપ વિલેાકતાં, પ્રગટે મિત્ર સ્વભાવ; રાય ઉદાયી ખામણાં, પ` પર્યુષણ દાવ. નવ વખાણુ પૂછ સુણે, શુકલ ચતુથી સીમા; પંચમી દિન વાંચે સુણે, હોય વિરાધક નિયમા. એ નહિ . પર્વે પચમી, સર્વ સમાણી ચાથે; ભવભીરૂ મુનિ માનશે, ભાખ્યું. અરિહા નાથે. શ્રુત કેવલી વયણાં સુણી એ, લહી માનવ શ્રી શુભવીરને શાસને, પામ્યા જય જયકાર
ૐ
૭
८
અવતાર;
