________________
૧૪૧
ચારિત્ર ગુણ વધે રે, જ્ઞાને ઉદ્યોત સહાય ! જ્ઞાને થિંવિરપણું લહેરે, આચારજ ઉવઝાય રે ! ભવ છે | ૩ | જ્ઞાની શ્વાસોશ્વાસમાં રે, કઠિણ કરમ કરે નાશ છે વહિં જેમ ઈધણ દહે રે, ક્ષણમાં જ્યોતિ પ્રકાશ રે ! ભવ | ૪ | પ્રથમ જ્ઞાન પછી દયા રે, સંવર મોહ વિનાશ છે ગુણ ઠાણુંગ પગથાલીયે રે, જેમ ચઢે મોક્ષ આવાસ રે ! ભવ | ૫ મઈ સુરા ઓહિ મણપજવારે, પંચમ કેવલજ્ઞાન છે ચઉ મુંગા શ્રત એક છે રે, સ્વપર પ્રકાશ નિદાન રે | ભ | ૬ છે તેહનાં સાધન જે કહ્યાં રે, પાટી પુસ્તક આદિ લખે લખાવે સાચવે રે, ધમ ધરી અપ્રમાદ રે
ભ ૭ત્રિવિધ આશાતના જે કરે રે, ભણતાં કરે અંતરાય છે અંધા બહેરા બોબડા રે, મુંગા પગલા થાય રે ભ૦ | ૮ | ભણતાં ગુણતાં ન આવડે રે, ન મળે વલભ ચીજ ગુણમંજરી વરદત્ત પરે રે, જ્ઞાન વિરાધન બીજરે | ભ | ૯ | પ્રેમે પૂછે. પરખદા ૨, પ્રણમી જગગુરૂ પાય, ગુણમંજરી વરદત્તને રે, કરે અધિકાર પસાયે રે | ભ૦ ૧૦ |
