________________
૧૨૪ માતા સત્યકી રે, નંદન રૂકમિણી તંત; “વાચકાશ' એમ વિનવે રે, ભય ભંજન ભગવંત-જિદo lણા
૨. શ્રી સીમંધર જિન-સ્તવન. તારી મૂરતિ મન મોહ્યું રે, મનના મેહનીયા; તારી સુરતિએ જગ સેશું રે, જગના જીવનીયા. તુમ જોતાં સવિ દુરમતિ વિસરી, દિન રાતડી નવી જાણી; પ્રભુ ગુણ ગણુ સાંકળશું બાંધ્યું, ચંચલ ચિત્તડું તાણી રે. મ૦ છે ૧ પહેલાં તે એક કેવલ હરખે, હજાળું થઈ હળિય; ગુણ જાણીને રૂપે મિલીઓ, અત્યંતર જઈ ભળિ રે. મને છે ૨ | વીતરાગ ઈમ જસ નિસુણીને, રાગી રાગ કરેહ; આપ અરૂપી રાગ નિમિત્તે, દાસ અરૂપ ધરેહ રે. મ0 | ૩ | શ્રી સીમંધર તું જગબંધુ, સુંદર તાહરી વાણી, મંદર ભૂદર અધિક ધીરજ ધર, વંદે તે ધન્ય પ્રાણી રે. મળ છે જ છે શ્રી શ્રેયાંસ નવેસર નંદન, ચંદન શીતલ વાણી: સત્યકી માતા વૃષભ લંછન પ્રભુ, “જ્ઞાનવિમલ” ગુણ ખાણી રે. મ૦ | ૫ |
