________________
દેશ દશાણુને સજી, ભવ પહેલે દાસજી; બીજે ભવ કલિંજ રે, આપલે મૃગ વનવાસ હે. બંધવ૦ ૨ ત્રીજે ભવે ગંગાનદી, આપે બેહુ હંસ હુતાજી; ચેાથે ભવ ચંડાળને, ઘેર જમ્યા પુતા હે. બંધવ ૩ ચિત્ત સંભૂતિ બેહુ જણા, સબહિ ગુણ પુરાજી; જગ સહુ તિહાં મહી રહ્યું, ધરણી ધવ ારા હે. બંધવ૦ ૪ વિો અણખ કરે ઘણી, રાજાને ભરમાવેજી દેશવટે તિહાંથી દિયે, ગયા મરવાને ભાવે છે. બંધવ૦ ૫ પર્વત ઉપર મુનિ મલ્યા, પગે લાગ્યા ધાઈજી; અકામ મરણ મુનિ દાખીયે, ધર્મદેશના સુણાઈ છે. બંધવ૦ ૬ ધર્મ સુણી ઘર છોડી આપણ બેહુ સંયમ લીધોજી; નિયાણું તેં આદર્ય, કર્મ ભૂ તેં કીધું છે. બંધવ૦ ૭ નારી રત્નને નિરખતાં, તપનું ફલ હાર્યો; મેં તુજને વાર્યો ઘણે, તે કાંઈ ન વિચાર્યું છે. બંધવ૦ ૮ પાકર્યું ક્ષેત્ર ક્યું વેચીયું, શીરામણ સાથેજી; ખેતારીની પરે ગુરશે, કહું છું તે માટે છે. બંધવ, ૯ પમ ગુલમ વિમાનમાં, ભવ પાંચમે કીધજી; તિહાંથી ચવીને ઉપજે, કપિલપુર પ્રસિદ્ધ છે. બંધવડ ૧૦ ચક્રવતી પદવી તે લહી, સબહી અધિકારીજી; કીધાના ફલ પામી, તાહરી કરણી સારી છે. બંધવ૦ ૧૧ પુરિમતાલે હું ઉપન્ય, શ્રાવક સુઆચારીજી; સંયમ મારગ આદર્યો, મેં નારી નિવારી હો બંધવ૦ ૧૨
