________________
નંદી જાને રે સહિયરને કહે, વીર કનેસર આવ્યા; ભિક્ષા કાજેરે પણ લેતા નથી,મનમાંઅભિગ્રહ લાવ્યા. દાનતેહના વયણ સુણી નિજ નયરમાં, ઘણારે ઉપાય કરાવે છે; એક નારી તિહાં મોકલેઈ કરી, એકજણી ગીતજ ગાવેજી દાન ૧૦ એક નારી સંગાર સેહામણા, એક જણે બાળક લેઈજી; એક જણ મૂકે રે વેણુજ મોકળી, નાટક એક કરે છે. દાન-૧૧ એણી પરે રમણ રે રંગભરી આણુ હરખ અપારેજી; વોહરા બહુભાવ ભક્તિકરી, તો હિ ન લીયે આહારેજી, દાન-૧૨ ધન્ય ધન્ય પ્રભુજી વીર જિણેસરૂ, તુમ ગુણને નહિ પાર; દુર પરિષહ ચિત્તમાં આદર્યો, એહ અભિગ્રહ સારોજ.દાન૦૧૩ એ પરે ફરતાં રે માસ પંચજ થયાં, ઉપર દિનપચવીસેજી; . અભિગ્રહસરીખેરે જોગમળેનહિ, વિરેશ્રી જગદીશજી,દાન૦૪
ઢાળ ૨ જી. તેણે અવસર તિહાં જાણી, રાય શતાનિક આ રે; ચંપા નગરીની ઉપરે, સેના ચતુરંગ દળી લાવ્યો રે;
તેણે અવસર તિહાં જાણ્યે. ૧ દવિવાહન નબળો થયો, સેના સઘળી નાઠીરે; ધારણ ધુઆ વસુમતી, બાંદ પડયા થઈ માઠીરે. તેણે ૨ મારગમાં જાતાં થકા, સુભટને પુછે રાણી રે; શું કરશે અને તમે, ઘરણું ગુણ ખાણી રે. તેણે ૩ તેહ વચન શ્રવણે સુણી. સતીય શિરોમણું તામ રે; તતક્ષણ પ્રાણ તજ્યા સહી, જો કમના કામ ૨. તેણે ૪ વસુમતી કુમરી લેઈ કરી, આવ્યો નિજ ઘર માંહી રે; કેપ કરી ઘરણું તિહાં, દેખી કુમારી ઉત્સાહી રે. તેણે૦ ૫ પ્રાત: સમય ગયો વેચવા કુમારીને નિરધાર રે, વેશ્યા પૂછે મુલ તેહને, કહે શત પંચ દિનારો રે. તેણે ૬
