________________
૩૫
શ્રી મલ્લિનાથનું સ્તવન મન મોહનજી મહિલનાથ, સુણે મુજ વિનતિ; હું તે બૂડો ભદધિ માંહ્ય, પીડાયોકમે અનિ. મન- ૧
જ્યાં જ્યાં અધમ કેરા કામ તેમાં બહુ હરખીયે; ધર્મકાજમાં ન દીધું ધ્યાન, માગે નવિ પરખીયા મન- ૨ દુગુણે ભર્યો રે હું બાલ, સુગુણ ગણુ નવિ રમ્યો; મેહે મા સદા કાળ, હર્ષના ફદે ફર્યો. મન૦ ૩ છલ કરીને ઘણું દગાબાજ, દ્રવ્યને મેં સંચીયા; જુઠું લવી મુખ વાત, લેકનાં મન હર્યા. મા. ૪ પતિત પામર રેક જે, જીવ તેને છેતર્યા બહુ; પાપે કરી પિંડ ભરાય, કથા કેટલી હું માત્ર ૫ પ્રભુ તાહરો ધર્મ લગાર, મેં તો નવિ જામ્યો મેં તો ઉથાપી તુજ આણ. પાપે ભર્યો પ્રાણુ મન- ૬ શુદ્ધ સમતિ તાહરે જેહ, તે મનથી ન ભાવી; શંકા કખા વિતિગિછા માંહ્ય, પાખંડે પકાવીયું. મન૦ ૭ તકસીરે ઘણી મુજ નાથ, મુખે કવિ ગણી શકું; કરે માફી ગુના જમ ભ્રાત, કહી કેટલા બકું. મન૦ ૮ રીઝ કરીને ઘણું જગનાથ, ભવ પાશ તેડીયે; શરણે રાખી મહારાજ, પછી કેમ છાડીયેમન૦ ૯. મળીયા વાચક વીર સુજાણું વિનયની આ વારમાં જેથી ટળીયા કુમતિના ફંદ, પ્રભુજી દેદારમાં. મન, ૧૦
-
