________________
૧૦
દુહા
દેખી ચિતે રાજી, કોધે દીસે તપ્ત; સવ યતિજન બાંધીને, મેં યા પાલક ગુપ્ત. કહે રાજા મંત્રી વરૂ, જે રૂચે તે ધાર; હરખ્યો પાલક પામીને, ઉંદર જેમ મંજાર
ઢાળ બીજી તવ પાલક સુખ પામતે, પ્રભુ ધ્યા લાલ; લાવે ઘાણ સમીપરે, પ્રભુ થા લાલ, કવચને તે લતે, પ્રભુ ધ્યાવે લોલ,
પીલીશ યંત્ર તનુ દીપરે, પ્રભુ ધ્યાને લાલ. કહે છે તે મંત્રીશ્વરૂ પ્રભુ, એકેક શ્રમણને યંત્ર રે પ્રભુ વાલી ઘાલી પીલો પ્રભુ, માઠી બુદ્ધિ અત્યંત્રરે. પ્રભુત્ર ૨ બંધક શિષ્યોને પીલતાં પ્રભુ, દેખી દાઝે દેહરે. પ્રભુ પાલકે બંધક નિબહથી પ્રભુ, બાંધે ઘાણ્યે હરે. પ્રભુ૦ ૩ તે સાધુના ઉછળે પ્રભુ, રૂધિર કેરા બિંદુ રે પ્રભુ પાપને દેખી અંબરે પ્રભુ, કપે સૂરજ ચંદ રે પ્રભુ૦ ૪ અંધક તે મન લેખ પ્રભુ, તે અમૃતરસ બિદુ રે પ્રભુ દુષ્કૃત દેખી સુરનર પ્રભુ, થરથર કંપે ઇંદ્ધિ રે પ્રભુ ૫ શાતા વચને શિષ્યને પ્રભુ, નિયમે સમતાવંત રે પ્રભુ જવતે શરીરથી ભિન્ન છે પ્રભુ,ધરશે નહિ દુઃખ સંતરે પ્રભુત્ર ૬ એ ઉપસર્ગને પામીયા પ્રભુ, તે પૂરવ કૃત કર્મ રે પ્રભુ સુખકારણ એ ભેગે પ્રભુ, કેઈન કરશે ગર્વ રે. પ્રભુ ૭
